Böyle dümdüz bir beynim olacağına hiç olmamasını tercih ederdim. Muhayyile namına bir şey yok yahu...
Sayfa 23Kitabı okudu
Bir yazıcı onun güzelliğini anlatmaya gelince sıra, sadece susardı ve onun güzelliğini ancak özetleyebilirdi. Çünkü güzelliğin özeti yazıcının sözcüklerinden çok okuyucunun muhayyilesi demekti. Sözcük sınırlı muhayyile ise sınırsızlıktı.
Hem ne çabuk yaratılmış, ne mükemmel, ne güzel yalan! Annesi, aynalı dolabın içinde çıplakmış! Yalanlarla besli bir muhayyile hakikatin unsurlarını ne çabuk buluyor, etraftaki eşyayı, hâdiseleri kendi gayesine göre ne çabuk tertip ediyor ve malzemesi hakikat olan, hakikî toprakla, alçıyla, suyla yoğrulan bu abide en kuvvetli gözleri nasıl aldatıyor, ne san’at, ne san’at
Böyle dümdüz bir beynim olacağına hiç olmamasını tercih ederdim. Muhayyile* namına bir şey yok yahu!..
Sayfa 23 - Yapı Kredi Yayınları
Muhayyile ve aklın Allah' ı sınırlandırıcı veya bir surete bağlayıcı zaafını bilirim ve onunla savaşırım. Ona direnirim. Allah' ı aklımla kavrama, çerçeveleme donkişotluğuna girişmem. O'na sınırsız olarak gönlümü açmaya çalışırım. O'nun bağışladığı nurların gönlümü tecellileriyle doldurmalarını umar ve beklerim. Layık olmadığımı bilirim ama O'nun merhametinin , cömertliğinin enginliğinden, sonsuzluğundan bu umuda kapılırım.
Sayfa 16
Rabbim, niçin dilim dilim dilinmesin bu yürek
Lime lime parçalanmasın etim
Nerdesin kör olası muhayyile
Nerdesin nerdesin merhametim?..
Sayfa 13 - Kültür YayınlarıKitabı okudu
Descartes'in düşlerini aktarırken, muhayyile, bilgeliğin tohumlarına çiçek açtırır, der peder Baillet.
Sayfa 3 - Kapi YayınlarıKitabı okudu
Allah'tan korkarım. Sürekli olarak korkarım Ama aynı zamanda benim tek umut kaynağımda yalnız O'dur. Ondan korkar Ona sığınırım... Gazabından kızginligindan öç almasından yine kendisine sığınırım. Cunki beni ancak yine Onun affı merhameti kurtarabilir.Allahin rahmet ve affından hicbir zaman ümidimi kesmem. Aklı durduran bir büyüklükte düşünürüm bu rahmeti. Yine de bu beni korkudan tam azad edemez. Kozmik gerçeklikten kopuk kabul edemem insanı. Birbirlerine gore nesneler ve olaylar ne konumda ve ne durumda olursa olsun hepsinin kozmik transandantal mutlaka bağlı bir konum ve durumları vardır. Allahın tayin ettiği ve kader olarak isimlenen genel kanun çerçevesinde doğar gelişimlerini ve ömürlerini tamamlarlar. Muhayyile ve aklın Allahi sınırlandırıcı veya bir surete bağlayıcı zaafını bilirim ve onunla savaşırım. Ona direnirim. Allahi aklınla kavrama çevreleme donkisotluguna girişmen. Ona sınırsız olarak gonlumu acmaya çalışırım. Onun bağışladığı nurların gonlumu tecellileriyle doldurmalarını umar ve beklerim. Layik olmadığımi bilirim ama Onun merhametinin comertliginin enginliginden sonsuzlugundan bu umuda kapılırım.