Ben annemin karnında henüz bir fasulye, üçümüz benim bugün oturduğum eski kanepeye çökmüş, o muhtemelen yüzündeki aynı düşünceli ama insanın içine su serpen bir "hallederiz" ifadesiyle "Ben çayın altını yakayım, siz oturun, geliyorum hemen" demişti halam. Sanki mutfakta bütün soruların cevaplarını fısıldıyordu biri kulağına.