Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Bu hikayeyi hiç böyle okumadınız. Şimdi hayatınızda okuduğunuz en akıcı kitabı bir düşünün. Ne kadar güzel olduğunu hatırlayın. Ve ben size "Dünyanın İlk Günü" ün o kitap kadar akıcı olduğunu iddia ediyorum. Muhtemelen okuduktan sonra birinciliği devralcaktır. Her türlü duygu kuşağının geçtiği kitapta yazar tamamen yeni bir anlatım denemiş. Ve tarihi bir roman kömürler içerisinden parlayarak çıkmış.
Martı Yayınlarından çıkan bu kitabın neden özel baskı olduğunu belirtme ihtiyacı hissettiğimi soruyorsunuz muhtemelen. Efendim aynı kitabın bir ciltli, bir karton kapak, bir de bu benim okuduğum özel baskı çeşitleri mevcut. Ancak benim okuduğuma özel yerine rezalet baskı demek daha uygun olur sanırım. Aslında gayet okunabilir bir kitap olan bu kitap - ki göreceli gerçi ona ayrıca değineceğim- özel baskı için sanırım ebatı küçültülürken yeniden dizgiden yada editör kontrolünden geçmemiş. Satır sonları yanlış yerden kesilmiş kelimeler, satır ortasında kesme işareti ile ayrılmış kelimeler ile dolu. Dolu dediysem her sayfada en az bir iki tane var. Öte yandan şimdiye kadar gördüğüm en iğrenç çeviriye sahip. Daha önce başka bir kitap yorumumda böyle bir şey demişsem unutunuz, en iğrenci bu. Evet bende karşılığı varsa bir kelimenin türkçesinin kullanılmasından yanayım ama Ameriaklı birine sperm yerine meni, katil/şüpheli , ya da her zaman kullanıldığı haliyle adamımız yerine fail dedirtmek nedir allasen? Ayrıca biricik dedektifim Rizolli'nin birisine "boyunuz da pek uzunmuş maşallah" demesi neyin nesidir? Öte yandan türkçe sevdalısı da değil bence. Yoksa konunun gidişatına göre karşılığı departman/bölüm/büro olarak çevrilebilecek bir kelimeyi lab (ben laboratuvarın kısaltmasıdır diye tahmin ediyorum) olarak çevirmezdi. Kaldı ki cümle içinde kullanılırken kısaltma olarak da kullanılmamış, kelimenin kendisi "lab" mış gibi yazılmış.
"jane rizolli için kıl, elyaf kanıt labına gitmek demek...."
"otopsi labından içeri girdiğinde..."
"boston emniyeti suç önlemene labı dedektifi..." vs.
yaşadığı dönemin fersah fersah ilerisinde düşünen çok yönlü bir adamdır hayyam.
hakikatin, doğrunun, adaletin peşinden koşmak böyle lanetli bir şey işte. sorguladıkları, tespitleri bir yana, ben sustuklarını merak ediyorum içten içe. o kadarcık ömür yetmemiştir bildiği her şeyi söylemeye.
muhtemelen hepimizden daha geniş yürekli ve hoşgörülüydü bu adam ve sanıyorum ki esinlenmiş olabileceği kaynak pek yok. Bu yüzden varoluşçuluğun temellerini atan insanlardan olabilir.
"ben yoksam bu güller, serviler yok
kızıl dudaklar, mis kokulu şaraplar yok
sabahlar, akşamlar, sevinçler, tasalar yok
ben düşündükçe var dünya, ben yok o da yok."
Hosseini “Afganistan’ın kadınlarına adayarak” başlıyor kitabına.
Afganistan yakın tarihi ve bu süreç içerisinde kadınların durumunu bir kurgu etrafında yedirerek anlatan güzel bir roman. Yazarın dilini ve anlatımını çok beğendim. Zira bu kadar ağır bir konuyu, Talibanı, kadınları anlatmasına rağmen olayları o kadar güzel bir birine bağlamış ki
"Alice Harikalar Ülkesinde" ismi en çok bilinen kitaptır heralde. Hemen herkes az çok hikayeyi bilir: Küçük bir kız beyaz tavşanı takip eder ve başına tuhaf, çok tuhaf şeyler gelir.
Muhtemelen ben de bu kitabı çocukken okumuşumdur fakat bir çok yerde kitaba göndermeler yapıldığı için tekrar keşfetmek istedim. Örneğin The Matrix filminin ilk sahnesinde Neo masa başında uyuya kalır ve bilgisayarı kendi kendine yazılar göstermeye başlar. Neo uyanır ve şaşkınlık içerisinde bilgisayar ekranında "Uyan Neo, beyaz tavşanı takip et" yazısını okur...
Bazen gün içerisinde yaşadığımız anlamlı olayları gece rüyamızda çok saçma bir şekilde görürüz ve bazen de rüyamızda saçma bir şekilde gördüklerimiz yaşayacağımız anlamlı olayların habercisi olur. Bu kitap da öyle bir şey, çok anlamsız gibi olan olaylar ve diyaloglar arasında birden çok felsefik cümleler çıkabiliyor. Yani anlayacağınız öyle basit bir kitap değil. Yazar 1861 yılında Oxford'u dereceyle bitirmiş ve matematik dalında doçentlik almış biri. Bu zekası da kitabına doğal olarak yansımış.
Alice'in başına gelen tuhaf olayları mutlaka okumalısınız. Çocukken okuduysanız bir de yetişkinken okumalısınız.
Ah Amy Engel. İlk olarak şunu belirtmeliyim ki, harika bir kitap yazmış. Bu kitabı fazlasıyla öveceğim, bunu söyleyeyim. Distopya sevenlere kesinlikle okutturacağım. "Önereceğin kitap var mı?" sorusuna cevap verirken, kesinlikle bu kitabı atlamayacağım.
Bir nükleer savaş çıkmış ve ABD neredeyse yok olmuş. Westfall'lar ve Lattimer'lar olmak üzere iki taraf savaşa girmiş ve Lattimer'lar kazanmış. Ve her yıl, Lattimer'dan kızlar, Westfall'dan erkeklerle evlendirilmekte. Ayrıca Lattimer'daki erkekler de, Westfall'daki kızlar ile evlenmek zorunda.
Başroldeki kızımız Ivy ile Bishop evlendiriliyor. Ama Ivy'nin bir görevi var; Bishop'u öldürmek.
Kitabın kapağını çok beğendim.
Kitabı okurken altı çizilecek harika cümleler vardı. Bu çok hoşuma gitti.
Eminim herkes küçücük yaşta evliliği okuyunca sinirlenmiştir. Ben de o insanlar arasındayım. Son otuz sayfada çıldırdığımı belirtmeliyim. Sürekli "Haayyıırrr!!" diye bağırdım evde. Son sayfayı da bitirince çok sinirliydim. Kitabı alıp almama konusunda kararsızdım, ama iyi ki almışım. Devamı çıkacak sanırım, umarım en kısa sürede çıkar. Filmi de yapılır muhtemelen. Kesinlikle okunması gerekenlerden biri olduğunu düşünüyorum. Bu kitabı mutlaka okuyun.
