Ne var ki Şah, her zamanki gibi, ordusuyla birlikte çekilmişti. Sınırsız bir mekan, onun lehine, Süleyman'ınsa (Kanuni) aleyhineydi. Padişahın ordusunun üslerinden uzakta oluşu, ikmal imkanlarını iyice güçleştiriyordu. Ordu ayrıca ağırdı, ele avuca sığmaz bir düşmanı alt edebilmek için gerekli olan hareketliliğe sahip değildi. İran'ın dağları ve çölleri içine gömülmekse çılgınlık olurdu. Türk kuvvetleri buralardan asla geri dönemezlerdi. İbrahim'in (Pargalı) İran platosunu, Ray'a Kum'a ve Kaşan'a kadar fethetme projesi gerçekleştirilemeyecek türden bir projeydi.
