“Hiçbir mum sevinçli bir çocuğun gözleri gibi ışıldayamaz!”
Ah, hırs yükü insanoğlu. Birkaç altına ömür satmayı daha doğduğunuzda Satana üfler sizin kulağınıza. Çoğunuz inanırsınız onun hikayelerine.
Gönül lambamızda titreyen alevi üşütmemeli.
Günaha düşen insan bedelini öder, pişman olursa bir yanıp bir sönen şu gönül lambası hep yanar olur.
Ademoğlu günahını bilir de bedeli, kaderde yazgılı zamanını beklerse ışık yanar söner olur.
Amma ne günah ne de bedel bilirsen gönlünün lambası sonsuza kadar söner de için kapkara yaşarsın ömrünü.
Kimdir gönül lambama dokunan?
Ademoğlu özündeki hikayeye ihanet ettiği gün bu bedeli hak etmiş. Her gün aynı sonu yaşayan insanoğlunun gece ölmesi ve gündüz yine aynı sonla karşı karşıya kalması az bileymiş.
_Kanatsız uçmaya kalkışma!
_Ham, pişkinin halinden anlamaz; öyle ise söz kısa kesilmelidir vesselâm.
_O, kırmızı güldür, sen ona kan deme. O, akıl sarhoşudur, sen ona deli adı takma!
_Hakiki olan vaadleri gönül kabul eder; içten gelmeyen vaadler ise insanı ıstıraba sokar. Kerem ehlinin vaadleri görünen hazinedir; ehil olmayanların vaadleri ise
