‘’Laiklik ve insan hakları birbirinden ayrılmayan
kavramlardır. Cağdaş demokrasi de her şeyden önce bu temel kavramlara dayanır.’’
Sayfa 134Kitabı okudu
‘’Laiklik bunun ötesinde, dinin toplum hayatını düzenleyici ve yönlendirici bir güç olmaktan çıkarılarak, onun asıl yeri olan kişilerin vicdanlarına kapatılması ve orada tutulması demektir.’’
‘’Din, insanların düşünce ve davranışlar üzerinde bir baskı unsuru olarak kaldığı sürece, ne özgürlükten ne de insan haklarından söz edilebilir.’’
‘’Atatürk, çağdaş uygarlıktan söz ederken Batı uygarlığını kastediyordu. Fakat bu uygarlık onun gözünde sadece Batılıların malı değildir veya bizdeki dinci çevrelerin ileri sürdükleri gibi "Hristiyanlığın malı" değildir. O, bütün insanlığın müşterek malıdır. Bir toplum ancak bu tek ve evrensel uygarlığı benimsemek şartıyla kalkınabilir ve ilerleyebilir.’’
Sayfa 129Kitabı okudu
‘uluslararası mekanizmalarda, iç hukuktaki mekanizmaların etkinliğini ve yaptırım gücünü aramak -hiç değilse bugün için- gerçekçi bir yaklaşım sayılamaz.’
Sayfa 52Kitabı okudu
“Seçmeli ilgi”
Kitle içindeki birey, çeşitli kanallardan kendisine yöneltilen haber ve yorumların hepsine “açık” değildir; bunların çoğunu ne okur ne de dinler. O, her gün yayımlanan haber ve yorum yığını arasından sadece kendi “seçtiklerine” kulak verir.
Olaylar hakkındaki yorum ve değerlendirmelerine gelince, bunlardan da ancak kendi görüşlerine, yerleşmiş düşünce ve kanaatlerine uygun olanları seçme eğilimdedir.
Sayfa 165Kitabı okudu
Bu yüzden cahil kanaat önderlerinden uzak durun.
“Bazı kişiler gazetelerden, radyo ve televizyondan edindikleri bilgileri aynen (veya çarpıtılmış olarak) bu konularda fazla ilgi ve bilgi sahibi olmayan kimselere naklederler ve böylelikle onların belli kanaatlere ulaşmalarında rol oynarlar.”
Sayfa 164Kitabı okudu
Bugün genellikle siyasal elit deyince, Pareto’nun ileri sürdüğü anlamda politik bakımdan “üstün niteliğe sahip kişiler” anlaşılmamaktadır. Modern politika hayatında bir kimsenin bu gruba dahil olması, onun mutlaka zekâca, bilgice, yetenekçe ve servetçe “üstün” olmasını gerektirmez.
Sayfa 140Kitabı okudu
Gerçekten bizde çok partili düzene geçildikten sonra çoğunluğun oylarını alarak işbaşına gelen iktidarlar, her fırsatta -özellikle yoğun eleştiri ve muhalefet karşısında kaldıkları zaman- “milli irade”yi temsil ettiklerini ileri sürmüşlerdir. Bu iddia bir noktada onları “milli iradenin temsilcisi” olarak “her şeyi yapabilecekleri” sanısına kadar götürmüştür.
Sayfa 87Kitabı okudu
“Devlet” adına yapacakları kanunlar, alacakları kararlar açıktan açığa ve doğrudan doğruya toplumun bir kesimini, bir sınıfını gözetmese bile, bazı sınıflar ve zümreler bunlardan diğerlerine göre daha çok yararlanacaklardır. Gerçi onlar, çoğu zaman aldıkları kararların tüm “ülke yararına” , “halk ve millet yararına” olduğunu ileri süreceklerdir. Fakat bu iddia gerçekleri değiştirmeyecektir.
Sayfa 53Kitabı okudu
Burada Duverger'ye katılarak diyebiliriz ki, politika gerçekte hem bir çatışma ve iktidar kavgasıdır, hem de - hiç değilse bir ölçüde- toplumun bütün üyelerinin yararına olabilecek bir düzen yaratma aracıdır.
Sayfa 24Kitabı okudu
Karşıt temel görüşü temsil eden bu düşünürlere göre politikanın amacı her şeyden önce toplumda bütünlüğü sağlamak, özel çıkarlara karşı koyarak genel yararı ve insanların "ortak iyiliğini" gerçekleştirmektedir.
Sayfa 24Kitabı okudu
Fakat acaba politika sadece insanlar arasında bir çatışmadan ve iktidar kavgasından mı ibarettir?
Sayfa 24Kitabı okudu
Toplumdaki çeşitli gruplar siyasal iktidarı elde etmek ve onu kullanmak suretiyle kendi görüşlerini ve çıkarlarını gerçekleştirmek amacını güderler. Şu halde hedef kısaca, iktidarın ele geçirilmesi ve onun sağladığı yararların (nimetlerin) paylaşılmasıdır.
Sayfa 24Kitabı okudu
İnsanlar yaradışları, sosyal ve ekonomik durumları bakımından değişik fikirlere ve değişik çıkarlara sahiptirler. Aralarında düşünce, çıkar ve psikolojik eğilim farklılıklarından doğan çatışma politikanın temelini oluşturur. Bir bakıma, çatışmanın asıl konusu toplumdaki değerlerin paylaşılmasıdır denebilir. Çatışmanın hedefi ise, iktidarın ele geçirilmesidir.
Sayfa 23Kitabı okudu
Bir görüşe ve anlayışa göre, politika toplumda yaşayan insanlar arasında bir çatışma, bir mücadele ve kavgadır.
Sayfa 23Kitabı okudu