Masalını arayan kahraman
Yerini bulmaya çalışıyordum haritamda. Öyle çok yol vardı ki sana çıkan. Ben şimdi sana giden o yolların hangisindeydim acaba? Seni bulacaktım ve seni bulmak kendime dönmek olacaktı. O yüzden kapattım bütün girişlerimi.
Kim kimin boşluğunu kimin boşluğuna düşerek dolduracak belli değil.
Sayfa 30
Ne kadar sürdüreceğiz bu rolümüzü? her şey boşuna, herkes kendi oyununu yeni kurallarla bir başkasının bedeninde oynuyor. herkes hayata olan bağlılığını bir başkasının öyküsüyle sürdürüyor. bizde eksik olan bir şeyler var. eksik kalan yanlarimız var. her neyi yaşıyorsak inanmadan yaşıyoruz. inanmadan seviyoruz. inanmak teslim olmaktır. biz teslimiyetimizde bile şartlar arıyoruz. o yüzden ismail'i kesemeyen bıçak bizim kalbimizi kolayca parçalayabiliyor. o yüzden altına boynunu uzattığımız bıçaklar bizi keserken kanımız akmıyor!
yoruldum artık. yüzümü geri istiyorum.
Sayfa 246
Kaybolmanin haritasında yaşını söyleyemeyen bir çocuk vardır!
Sayfa 22
Rengini gizleyen bir çiçek gördün mü sen? bakmasını bilen her insan kendini görebilir onlarda .
Sayfa 33
Masalını arayan kahraman
Ama ben çok yorgundum.Bir güzelliğin içinden geçemeyecek kadar yorgun.Dayanamadim, o güzelliğin içinde uykuya daldım .
Sayfa 56
Ben koynunuzda uyuyan o soğuk ihtimali
Yanaklarınizda sevda işgali yokken sevdim .
Sayfa 177
“Ufak, ufacık bir şakaydı her şey
İnanmadan gülüyorduk
Ruhlarımızın gözlerimize vuran yeri
Bozuk bir saatin düzeniyle işliyordu.”
Masalını arayan kahraman
"Aşk insanın dışındadır diye okumuştum bir yerlerde.
Oysa Aşk insanın içindedir.
Şah damarımızdan daha yakın bir yerde!
Aşktan bahsediyorum ;kendimize sunduğumuz bir sokak yalnızlığı
Ve bütün aşklar bir tek olan O AŞKI hatırlamak içindir."
Sayfa 128 - Profil yayınevi
Murat Çelik-Gülziya
Belki de haklısın,unutmalıyım.. “unutmak?! Oysa en zor olan da bu.insan unutarak yaşar ve hatırlayarak ölür.
Bir sürgün halidir bu bil ki yolculuklarımızı kalıcı kılan korkunun ve umudun serüvenidir ben bunları anlatırken gülerek karşı çıkmıştın bana kızmıştın insan isterse eğer demiştin insan isterse eğer...insan hep istiyor sevgilim hep istiyor bende istiyorum neredesin nerelerdesin gecelerimin ibadet bahçesinde sarı tramvayla izini sürdüğüm kara saçlı serüven,neredesin?
Sayfa 118Kitabı okudu
Bana kızıyordun anlamıyordun anlamayacaksın da çünkü insan,anladığını unutmak isteyendir- ki yaşadıklarımız buna şahittir hiç mi görmüyorsun etrafındaki maskeli süvariler ordusunu ben unutmadım üzülmeyelim ne şimdiki sen o’sun ne de o zamanki ben buyum kim bilir belki de aramak en yakışanı olacaktır bundan sonra bana tıpkı saçların gibi uzun ve kara bir ise bulandım her yanım karardı belki sen de bir gün gelecek unutamayacağını anlayacaksın sonra gelip beni yıkamaya çalışacaksın işte o zaman ihanet anlamını kazanacak ihanet önce ölüleri yıkamakla başlar madem ki gidecek olan ruhumuz biz niye bedenimizi yıkıyoruz galiba insan arınmak isteyendir sevgilim yenileri için biz ruhumuzu temizlemeden bedenimizi yıkamaya çalışıyoruz işte o zaman insan insanın ihaneti olmaya başlıyor
Sayfa 118Kitabı okudu
Zamanın aynasında kendimize kestirdiğimiz kumaş geleceğimiz için biçtiğimiz yaşamı saramadığına göre ; biz hangi ‘kendimizle’ giydireceğiz bedenimizi?
Sayfa 122Kitabı okudu