Karanlığı ikiye bölüyordu Ay ışığı; ilerleyen arabalar içinde birbirini tanımayan insanlar katlanarak gecenin karanlığına yolculuğun bitmesini bekliyordu. Bu yolculuk bütün sıradanlığıyla meydan okuyordu gecenin karanlığına ve karanlığı alt ederek ilerliyordu. Ben gecenin ateşi ve gelip geçen şu yalnızlığımla güneş doğana kadar teslim oluyordum