Əgər cəmiyyətin hərəkəti daim xeyrə tərəf olsa, bu, bir şəxsin üzüaşağı axan çayın hərəkət istiqamətinə düşüb getməsinə bənzəyir ki, o heç özü hərəkət etməsə, ölü kimi suya yıxılsa da, su onu götürüb aparacaqdır. Bu, hünər deyil! Hünər onda olur ki, insan suyun hərəkət istiqamətinin əksinə doğru üzsün. İnsanın kamilliyi onda özünü büruzə verəcək.