Benim kadar yok olsa da Arın her zaman onları seçecekti ve ben hep o diyarın, o krallığın, o halkın yedeği olacaktım. Ne Arın için ne de Arın olduğu sürece ben hiçbir zaman ilk tercih olmayacaktım.
….
Gerçek, korku, öfke ve yara parçalandı. Yara öfkeyi yatıştırdı, birlikte korkuyu alt ettiler ama önümde açık bir kitap gibi duran gerçeğe el süremediler, geriye bir tek o kaldı.
Tanrı beni terk etti.
Sayfa 672