Sessizce kurulan, bir tebessüme dayanan, içten, dışarıdan bir insanın kolay kolay fark edemeyeceği kadar özel ve mahrem bir ilişkiydi bu.
Susma halimin tefekkür olmasını, konuşma halimin zikir olmasını, bakışımın da ibret bakışı olmasını emretti Rabbim.
Sayfa 111Kitabı okudu
Öylesine mükemmel şeyler düşlüyordu ki; benliğinin isteklerine uymayan yönlerini tenkitle kırıp geçiriyor, mükemmellik sınırlarına ulaşmayan taraflarını eleştiriyor, kendini yok sayıyordu.
Sizi çok seviyorum, sizi çok önemsiyorum, size çok değer veriyorum. Sizin için her an yarattığım nesnelere, varlıklara bakın. Yağan yağmura bakın. Ellerinize bakın. Taşlara bakın. Gökteki aya bakın. En çok da, size verdiğim kendinize bakın. Size Beni tanıma fırsatı verdim. Daha ne vermemi istiyorsunuz? Sizden çok şey mi istiyorum? Siz de, size verdiğim benliği bana verin.