Sessizce kurulan, bir tebessüme dayanan, içten, dışarıdan bir insanın kolay kolay fark edemeyeceği kadar özel ve mahrem bir ilişkiydi bu.
Susma halimin tefekkür olmasını, konuşma halimin zikir olmasını, bakışımın da ibret bakışı olmasını emretti Rabbim.
Sayfa 111Kitabı okudu
Öylesine mükemmel şeyler düşlüyordu ki; benliğinin isteklerine uymayan yönlerini tenkitle kırıp geçiriyor, mükemmellik sınırlarına ulaşmayan taraflarını eleştiriyor, kendini yok sayıyordu.
Sizi çok seviyorum, sizi çok önemsiyorum, size çok değer veriyorum. Sizin için her an yarattığım nesnelere, varlıklara bakın. Yağan yağmura bakın. Ellerinize bakın. Taşlara bakın. Gökteki aya bakın. En çok da, size verdiğim kendinize bakın. Size Beni tanıma fırsatı verdim. Daha ne vermemi istiyorsunuz? Sizden çok şey mi istiyorum? Siz de, size verdiğim benliği bana verin.
Aşk bir sarhoşluksa, evlilik en derin uyanıklık...
Sayfa 144
"İnsanın hayat karşısında şaşkına dönmesi, onu varoluşsal evsizlik haline sokar. Şaşkın insan, evsizler gibi ortada kalakalır. Kapının önünde olup da, içeri girememek gibi bir durumdur bu. Yaşadığı dünya insanın evi olmaktan çıkar. İnsanın içi, endişe ve korkularla sıkış tıkış olur. Kişinin dünyayla bağı kopar. Hayat ona yabancı gelir. Ancak bu durumu nasıl yönlendireceği her zamanki gibi kişinin kendine kalmıştır. Yaşanan her olayı insan, lehine çevirebilecek bir güce sahiptir. Eğer yönetmeyi bilirsen, bu hal insana yeni kapılar açar; kişinin kendisine ve hayata yeni bir açıdan bakma fırsatı verir."
"Yaratıcının sana nasıl yardım edeceğini sen belirleyemezsin değil mi Kırmızı? Çünkü Mutlak Varlık olan O, sen değilsin. O, o gün şefkatini sana öğretmeninle yolladı. Öğretmenin sana sımsıkı sarılırken, O'nun rahmeti seni kuşatıyordu aslında. Peki sen ne yapıyorsun, kendi benliğinin biçimlendirdiği, kendi uygun gördüğün yardımı talep ediyor, hatta diretiyor ve Yaratıcıya seçim hakkı tanımıyorsun. O'na sana nasıl yardım etmesi gerektiğini söyleme cüreti gösterip, senin istediğin şekilde davranmadı, merhametini senin uygun gördüğün şekilde göstermedi diye O'nu merhametsizlikle, seni sevmemekle, sana değer vermemekle suçluyorsun."
Sayfa 168Kitabı okudu
Çin'in bir köyünde yaşlı bir adam varmış.
Çok fakir... Ama imparator bile onu kıskanırmış. Adamın öyle dillere destan bir beyaz atı varmış ki... İmparator bu beyaz at için ihtiyara önemli bir para teklif etmiş, ama adam atı satmaya yanaşmamış.
'Bu benim için yalnızca bir at değil. Bir dost. İnsan dostunu satar mı?' demiş.
Ama bir sabah kalkmış
Sayfa 98Kitabı okudu
İnsan = İnsan. Kimse kimseden büyük değildir.
O'ndan şikayet etmek ile O'na şikayet etmek arasındaki fark...
