Ortaçağ kütüphanecileri ve katipleri, manastır raflarindan alinan ve geri koyulmayan kitaplari alan okurlari doğrudan tehtit niteliginde uyarilar yapıyorlarmış. Kitaplari alan ve geri getirmeyen arkadaslara okutmak lazim...
'Kim ki bu kitabi alip götürürse, cani çıksın; ateşlerde yansın; hasta düşsün ve hummalara gark olsun; çarka gerilsin ve asılsın. Amin'
Bir zamanlar, kitaplarin zincirler ile kitapliklara bagli olduğu yillarda maalesef boyleymiş. Hatta donemin yazarlari, önsöz kisminda kitabini çalan veya ait oldugu yere iade etmeyene beddua tarzi yazilar yazarmış.
Çoğu geceler o gün üstünde en uzun durduğu cümle gelip onu bulurdu. Alışmayı anlıyordu.İşte insan beyni bile alışıyor hep aynı şeyi tekrarlıyordu.Boyuna “Karıncalar bilmeden severler” diyordu.Öte yanına dönüyor kurtulamıyordu.
“Karıncalar bilmeden severler.”