“İşte Mustafam, ben kuşumu her sabah sağ avucumun içiyle başından kuyruğunun sonuna kadar belki on beş dakika okşardım. O da benim okşamamdan o kadar, o kadar hoşlanırdı ki gözlerine uykuya dalarcasına perdelerini indirirdi. Yaşayan her yaratık, ekmek, su, uyku kadar bir şeye daha gerek duyuyor, o da sevgiye.”
Sayfa 450 - Yapı Kredi Yayınları, 9.baskı, 2018.Kitabı okudu