NÂZIM HİKMET CELİLE HANIM'I NİÇİN TERK ETTİ?
BEŞİR AYVAZOĞLU
Yahya Kemal, Nâzım Hikmet'in annesi Ayşe Celile Hanım'a deliler gibi âşık olduğu halde niçin âni bir kararla evlenmekten vazgeçmişti?
Bozgunda Fetih Rüyası'nı yazarken bu sorunun cevabını bulabilmek için çok uğraştım. Bana sorarsanız, belli başlı kaynaklarda ileri
Müthiş bir tesbit
FATİH'İN TORUNLARI MIYIZ BİZ?
Burada teorik olarak söylediklerimizi bir örnekle daha iyi anlaşılır kılalım: İstanbul'un fethini nasıl anlıyor ve anlatıyoruz? Aynen şöyle değil mi:
"Fatih, İstanbul'u fethetti ve Ortaçag'in karanlıklarına son verdi, Rönesansı başlattı."(!)
İstanbul'un fethi gibi özelde bizim tarihimizin en önemli hadisesini, genelde ise İslam tarihinin en önemli hadiselerinden birini bile, håla Avrupa tarihi üzerinden, Avrupa-merkezci perspektiflerle anlamaya ve anlatmaya kalkışıyoruz! Nedir bu? Tam bir zihni körleşmedir! Şunu hiç düşünmüyoruz bile: Fatihe ne Ortaçağ'dan? Bizim "Ortaçağ" diye bir tarihimiz yok ki! Rönesans bizim tarihimizin bir parçası değil ki!
Yaşamasa da olur "Kaşar Nuri''den başlayarak, televizyon kanalları (veya kanalizasyonları) sayısınca dolaştırılan, zengin bir koleksiyon... Kimi "Kuran’dan başka kitaba gerek yok" sadedinde saatlerce konuşur, bu husustaki kitabını anlatır, bir yandan da matematik olarak "19 mucizesi" sapıklığını -bazılarının
AYASOFYA'NIN YENİDEN FETHİ PROJESİ
Fetih Yıllarını Aydınlatma Derneği'ni kurduğumuz yaz, Atsız'la birlikte «müthiş» bir proje üzerinde çaliştik.
İkimizin de aklının ve vicdanının almadığı bir husus vardı. Fatih Sultan Mehmed Han, İstanbul'u fethettikten sonra Ayasofya Kilisesini camie çevirmişti. İlk Cuma namazını burada
Çinlilerin bir işkencesi varmış... Hayalleri fevkalâde işlek olan bu millet, bilhassa işkencelerde korkunç buluşlara sahiptir. Şöyle bir işkence: İnsanın kafasını, içi yastıklarla yumuşatılmış, hiç acı vermeyen bir mengene içinde tesbit ederlermiş... Sonra kafanın bellibaşlı bir yerini traş ederler ve oraya saniye saniye damlayan bir musluktan,
Sayfa 25 - BÜYÜK DOĞU YAYINLARI / İSTANBUL -Ateşe Doğru-Kitabı okudu
Müthiş tesbit
Modern insan, kendi panoptikonlarını cebinde taşır ve bir türlü huzur bulamaz.
Sayfa 105
