#okudumbitti️ #kitapyorum
#cennetincehennemadası ️ Sayfa
.
"Siz kıymet bilmez insanlar. Aileniz hayattayken onları arayın. Evet, şimdi hemen arayın. Ara verin her ne yapıyorsanız. Arayın. Seni Seviyorum diye haykırın. Haykırın..."
Sevgi nedir...
"Bana göre Sevgi; hayattır, sudur, ekmektir, nefestir,
Sosyal olaylar etrafında yaşanan bir aşk romanı...
Hüseyin Yılmaz ismi bana yabancı değildi. Geçmişte yayınlanmış eserlerini biliyordum. Ama uzunca bir zaman suskun kaldığını da yeni öğrendim. Yazarımız Elif Öğretmen’le suskunluğuna son vermiş. Son vermekle kalmamış, avazı çıktığı kadar ses veriyor. İslamın kuşatıcı güneşinin altına çağırıyor bizleri. Kurtuluşun sende bende değil, bizde olduğunu
Savas sadece aci karanlik gunler getirir. Sevdiklerinizi mutlu hatiralari keyifli akşam buluşmalarınızi yok eder. Bir insan canini sevdiklerini kaybede bilir insanlığını da kaybede bilir fakat VATANini kaybeden bir kişi tamamen yok olur. Istiklal marsimizda dedigi gibi cani canani bütün varimi alsin da huda etmesin tek vatanimda beni dunyada cüda
Tam da #cuma gününe uygun bir kitap oldu. Yoruldunuz, didindiniz ve sonuç; hâlâ sırtınızdaki yaralara rağmen işte buradasınız. Kitabın kapağına baktığımda bir komut gibi, komuta merkezinden tam yenilmek üzereyken henüz cepheye sürülmüş bir emir gibi; Savaşmadan Ölmek Yok!
Bir solukta okunabilecek bir kitap. Normalde #kişiselgelişim kitaplarını cok okumam ama bu kitap vaktimi vermekten mutlu olduklarımdan.
Kitap iki bölümden oluşuyor 1. Cephesinde benliğimizin toplum kısmı ,2 cephe ise sistem tabusu.
Toplum sorunsalı herkesin anlayacağı şekilde kaleme alınmış.
Dili genel olarak akıcı, üslubu seminer havasindaydi. Sessiz bir ortamda kendisinden kisisel bir seminer aldiginizi dusunebilirsiniz. Ele aldigi konular yuzyillar boyu pesinde suruklendigimiz konular olsa da dedigim gibi cok acik ve guzel orneklerle ele alinmis.
Alıntılar;
Yoksulların yemek bulabilmek için metrelerce yürüdügü, zenginlerin ise yedikleri yemekleri sindirebilnek için metrelerce yürüdüğü tuhaf bir dünyada yaşıyoruz.
Ya hayallerin peşinde koşarsın ya da başkaları seni hayalleri için koşturur.
Bazen öyle diplomalı insanlar görüyorum ki; içimden "bu kadar cehalet ancak eğitimle mümkün olur"diyesim geliyor.
Andrew Mango'nun bu eserini, Atatürk'ün hayatıyla ilgili en başarılı biyografilerden biri olarak duymuştum. Ben bir 'en' belirleyecek kadar biyografi okumadım ama oldukça beğendiğimi söyleyebilirim. Bunda baş etken yazarın son derece objektif yaklaşımıdır. Kitabin her yerinde yazarın bir bilim insanı yaklaşımıyla konuyu ele aldığını görebiliyoruz.
“Bu çocuk hayatı boyunca mutlu ve özgür olarak size hakaret edecek.”
“Cuma akşamı olağanüstü bir varlığın hayatını çaldınız,hayatımın aşkını,oğlumun annesini aldınız ama nefretimi alamayacaksınız.Sizden nefret etmeyeceğim.”
13 Kasım 2015’te Antoine Leiris’in eşi Helen,gittiği bir rock konserinde teröristler tarafından öldürülür.Muhteşem bir annenin ve sadakat dolu bir eşin hayat dolu ömrüne acımasızca son veren insanlara karşı oğlu ile başbaşa kalan bir babayı anlatıyor.
Kitabı okurken o kadar çok ağladım ki,özellikle “Helen’in teşhis edilme” sahnesinde yıkıldım.Oğlu Melvil’in annesini beklerkenki duyguları özellikle beni yıktı geçti.Antoine Leiris adeta nefret kavramına başka bir açısı,bir doluluk getirmiş.
Ondan nefret etmen ona değer veriyor olduğunu gösterir derler de çoğu zaman anlam veremeyiz ya,Antoine bize bunu o kadar güzel bir şekilde anlatıyor ki.Bayılarak okudum bu kitabı.
“Hayır,sizden nefret ederek size bu hediyeyi vermeyeceğim.Aslında hak ediyorsunuz ama nefretinize öfkeyle cevap verirsem,sizin bu hale getiren cahilliğe yenilmiş olurum.”
