Öldüğüne inanmıyorum ki
Bugün 1 Mayıs. Bunu ilk kez burada yapacağım. Herkesten farklı olarak ben bugün canım arkadaşımın doğum gününü kutlacağım. Rahatsız olacak varsa şimdiden özür diliyorum.
İyi ki doğdun canım, iyi ki hayatıma girdin. Daha pek çok planımız vardı seninle, daha pek çok yaşanacak güzel günlerimiz vardı, hepsi yarım kaldı. Ne kadar zaman geçerse geçsin, artık bu dünyada olmadığına inanmayacağım. Sen hep baş ucumda, sen hep kalbimin güzel bir köşesinde, sen hep benimle olacaksın. Bunları keşke her sene olduğu gibi yine sana söyleseydim, yine sana yazsaydım. Acın hiç azalmıyor, hiç azalmayacak… Sensiz bir yanım hep eksik kalacak… İki meleğinle beraber huzur içinde uyu. Umarım öteki taraf gerçekten vardır çünkü orası gerçekten varsa senin o tertemiz kalbin ve iki meleğinle orada çok mutlu olduğuna eminim. Seni çok seviyorum. Seni her zaman çok seveceğim…
"İnsan hayatta olduğunun bilincine varabilirse mutlu ölür."
-Andre Gide
Sayfa 14 - Can Yayınları
Dünyada temiz, hakiki, adam gibi olan asil adamlar da var. Onları bekle. Bir gün mutlaka birini bulacak, sevecek sevilecek ve babanla ben gibi sen de onunla ömür boyu mutlu olacaksın.
Martin Eden
Aşılmayacak yokuş yoktur...
Sevgili DOSTLAR!
Yol ile başladığım yolculuk 
Yokuşun Başı ile devam etti. Nusret zorlu bir yoldan giderken, şimdi karşısında bir yokuş var ve o yokuşu çıkmak zorunda. Bakalım o zorlu yokuşu nasıl çıkacak?
On iki yaşında bir çocuk düşünün. Elinde hiçbir olanak yok, hiçbir gelir yok. Ama azim var. Ben yapacağım, ben başaracağım diyen bir azim.
Yaralarını sarınca belki eskisi gibi olmayacak. Ama iyileşecek, alışacaksın, mutlu olacaksın. Beraber üstesinden geleceğiz güzelim...
