"Yalnız bir çocuksanız, kendinize hayali bir arkadaş edinirsiniz."
"Yarı gerçek yarı kurgu; işte hayat bu."
"Neden bir kadın herhangi bir şeyle ya da herhangi birisiyle sınırlandırılsın?"
"Hayır, bir şey olmak için hırsın yoksa, herhangi bir şey olmanın da hiçbir anlamı yok."
Günün sonunda, kendinle baş başa kalmaktan kaçamıyordun. Öyle günlerden biriydi. Ne zaman bir gün, gerçek anlamda güzel ya da gerçek anlamda "bir gün" gibi geçse, aklıma onun mavi gözleri gelir, vicdanımla baş başa kalırdım.
Böyle zamanlarda hissettiklerimden ya da vicdanımdan kaçmamayı öğrenmiştim. Herkesin dünyada bir kez birine karşı,
Gitmekten mutlu değilim ama yeniden başlamak için mutlu olmak gerek.
Dünyadaki herkes gibi, mutlu olmak için başkalarına ihtiyaç duyan bir kişiydi, ama başkalarıyla baş etmek de zordu.
Öyle bir gün geliyor ki; insan olması gerektiği yerde olmak istiyor. Ama kimi kez yaşamak için, intihar etmekten daha çok cesaret gerekiyor.
Olağanüstü cesurdurlar...
Miniminnacık bir bebekken nasıl da mükemmeldiniz. Bebekler kusursuz
olmak için hiçbir şey yapmak zorunda değiller. Zaten mükemmeller ve bunu
biliyormuş gibi davranırlar. Evrenin merkezi olduklarını bilirler. İsteklerini
talep etmekten çekinmezler. Duygularını özgürce ifade ederler. Bir bebek
kızgın olduğunda bilirsiniz, hatta tüm komşular bilir. Mutlu oldukları
zamanları da bilirsiniz, gülücükleri odayı aydınlatır. Sevgi doludurlar.
Minik bebekler sevgi gösterilmezse ölürler. Ama büyüdükçe sevgisiz
yaşamayı öğreniriz, bebeklerse sevgisizliği asla kabullenmezler.