İnsan her şeyi anlatamaz, zaten kelimeler de her şeyi anlatmaya yetmez.
Kitabı sorsanız yazar bu cümleyle tüm hikayeyi anlatmış derdim.
Cengiz Aytmatov’la da bir kütüphane rafında tanıştım. 67 sayfaya bir ülkenin resmi,aşkları, insanları nasıl sığdırılır gördüm. Hiç bitmesin istedim. Keşke daha uzun olsaydı.. Danyar ile Cemile’yi kaçtıktan mutlu bir tablo da yazarın kaleminden görmek isterdim.
Cemile, mutluluğun para da ev de değil bir yürekte filizlenmek olduğunu bize cesaretiyle gösteriyor bu yüzden umarım çok mutlu olmuşlardır.
