"Galiba televizyonun üstünde duran ve aynı zamanda bir melek resmi olan teşvik'e bakıyordum. 'Acı olmadan mutluluğun değerini bilemeyiz' yazıyordu."
Sayfa 41
MUTLULUĞUN RESMİ:))
sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin
işin kolayına kaçmadan ama
gül yanaklı bebesini emziren melek yüzlü anneciğin resmini değil
ne de ak örtüde elmaların
Ben bütün ömrüm boyunca iki resmin yapılmasını gizliden gizliye çok istedim, bunu kimseye açamadım.
1. Kendi resmim yapılsın isterdim.
2. Ranlı şair Nazım’ın bir mesnevisinde merak ettiği şey: Mutluluğun resmi yapılsın isterdim. Bunun nasıl yapılacağını çok iyi biliyorum. Bir anne resmi yapılsın isterdim, iki çocuğu olsun; kucağında gülümseyerek tutup emzirdiği küçüğü, o annenin iri göğsünün ucunu mutlulukla gülümseyerek emerken, hafifçe kıskanan büyük kardeşle annenin gözleri buluşsun isterdim. Hem bu resimdeki anne ben olayım…
Sayfa 469Kitabı okudu
Biri ''Müslüman'', Biri Ateist!
''Müslüman ve şeriatçı'' El-Bulkiye Muizziddin Va'dullah;
Brunei Darüsselam Sultanı Hasan el-Bulkiye Muizziddin Va'dulah 20 milyar dolarlık servetiyle dünyanın en zengin ikinci kralı olarak biliniyor. Sultan, 200 bin metrekarelik resmi konutu ve dünyanın en büyük sarayı ünvanlı 'Istana Nurul Iman'da yaşıyor. Konutta
Mutluluğun resmi
Abidin Dino, muhtemelen annemi tanımıyordu. Tanısaydı, ''Mutluluğun Resmi'' olarak annemi çizerdi. Çizemese de ben sipariş edip çizdirebilirdim. Çünkü ''mutluluk'' denince aklıma gelen tek tanım ''annem''di.
Sayfa 15Kitabı okudu
AHMET SEZGİN’LE AŞK MEDENİYETİNE YOLCULUK…
M. NİHAT MALKOÇ
Kıymetli kalem erbabı Ahmet Sezgin’le internet marifetiyle tanıştım. İyi ki de tanışmışım. Zira “Aşk Medeniyetine Yolculuk” isimli nefis kitabından başka nasıl haberdar olabilirdim ki? Ses bayrağımız olan Türkçemizin şahikalarını görmekten mahrum kalırdım. Sağ olsunlar “fikir ve
AHMET SEZGİN’LE AŞK MEDENİYETİNE YOLCULUK…
M. NİHAT MALKOÇ
Kıymetli kalem erbabı Ahmet Sezgin’le internet marifetiyle tanıştım. İyi ki de tanışmışım. Zira “Aşk Medeniyetine Yolculuk” isimli nefis kitabından başka nasıl haberdar olabilirdim ki? Ses bayrağımız olan Türkçemizin şahikalarını görmekten mahrum kalırdım. Sağ olsunlar “fikir ve hissiyat
Paris'in kent manzarasından silinmelerine karar verilmişti. Sosyal yardım örgütü, aynı zamanda kentin doğru dürüst bir görünümde olmasıyla da ilgilenen ve düşünülebilecek en resmi nitelikteki sosyal yardım örgütünün ilgilileri, polisle birlikte Rue Monge'a geldiler, tek istedikleri, yaşlı adamları yaşama geri döndürmek, dolayısıyla da yaşama hazır olsunlar diye önce yıkayıp paklamaktı. Marcel yerinden kalkıp onlarla birlikte gitti, çok sakin bir adamdı, birkaç kadeh şarap sonra bile hâlâ bilge ve uysal kalabilen bir insandı. Gelmelerini o gün büyük bir olasılıkla hiç umursamamıştı, belki de caddedeki iyi yerine, metronun sıcak havasının mazgallardan dışarı çıktığı yere geri dönebileceğini düşünüyordu. Ama kamunun esenliği için yapılmış olan, içinde çok sayıda duşun bulunduğu yıkanma salonunda sıra Marcel'e de geldi, onu duşun altına soktular ve duş hiç kuşkusuz ne fazla sıcak, ne de fazla soğuktu, ama Marcel yıllardan beri ilk kez çıplaktı ve ilk kez suyun altına girmişti. Daha kimse durumu kavrayıp yardımına koşamadan düştü ve hemen oracıkta öldü. Ne demek istediğimi anlıyor musun! Malina, biraz ne yapacağını şaşırmış gibi bakıyor, oysa ne yapacağını asla şaşırmaz. Bu öyküyü anlatmayabilirdim. Ama duşu bir defa daha hissediyorum, Marcel'in üstündeki neleri yıkamaya hakları yoktu, bunu biliyorum. Eğer bir insan kendi mutluluğun buharları arasında yaşıyorsa, eğer bir insanın "Allah sizden razı olsun"un dışında söyleyecek pek sözü yoksa, o zaman o insanı yıkamaya kalkışmamalı, o insan için iyi olanı o insanın üstünden yıkayıp akıtmamalı, birini olmayan bir yaşam için arındırmaya kalkışmamalı.
Mutluluğun resmi
Kokusu buram buram tüten
Limanda simit satan çocuklar
Martıların telaşı bambaşka
İşçiler gözler yolunu.
İnebilseydin o vapurdan
Ayağında Varna’nın tozu
Yüreğinde ince bir sızı.
Mavi gözlerinde yanıp tutuşan
Mutluluğun resmi
Mutluluk çoğaldıkça, sahip oldukça azalan bir
şey çünkü. Bir yanılsama. Mutluluk illüzyonunu yaratan şey "sahip olmak". Sahip oldukça mutlu olduğumuzu sanıyoruz. Oysa ki hiçbir şeye sahip olamazsın, dünya sahip olunabilecek bir şey değil. Bilakis, sen dünyanın malısın. Aslında bir nevi
kölelik, yarı açık çilehane. Cezamızı dolduracağız, sonra da ölüp gideceğiz buradan. Can sıkıntısı, acı ve yalnızlık, hayat dediğin bu kadar. Al sana mutluluğun resmi.
Sayfa 21 - Ebru CeylanKitabı okudu
