‘Acımak, başkalarının çektiği azaba bakıp, onların yasını tutarmış gibi yaparak kendi mutluluğuna şükretmektir çünkü.’
Sayfa 8 - Hep KitapKitabı okudu
Ebediyen insanların mutluluğuna sebep olan her şey, yine onun üzüntü ve sefaletinin kaynağı olmak zorunda mıdır?
Birbirimizi mutlu edemediğimiz yetmiyormuş gibi, bir de başkasının mutluluğuna engel olmak da neyin nesi? Bana tek bir kişi gösterin ki, huysuzluğunu kendisine saklayıp, çevresindekilerin huzurunu kaçırmasın. Öyle biri yok!
Sevgili Dost,
Elimiz acaba insanlığın mutluluğuna mı, yoksa sefaletine mi katkıda bulunuyor?
Sayfa 106Kitabı okudu
"Onun canı kan istiyordu, yağma değil: bıçağın mutluluğuna susamıştı o!"
İnsanın kendi ölümünü düşünmesi ne korkunç" dedi. "Hele onun yakınlaştığını bile bile kendini onu düşünmekten alıkoyamaması... Bazı insanlar hazırlık yapmadan ölmenin mutluluğuna kavuşuyorlar. Ani bir kaza, bir kalp krizi mesela. Korkmana gerek kalmadan göçüp gidiveriyorsun bu dünyadan. Sonra da düşünce diye bir şey kalmıyor. Galiba işin korkunç yanı ölmek değil, ölümden korkmak.
Doğan KitapKitabı okudu
