Yaşamak istiyorum;
Geçen gün çocukluğuma rastladım
Bir çocuk parkında gün ışığında
Çocukların arasından bana el sallıyordu,
Biraz gülümse diyordu,gülümse
Vallahi değmez bu dünyada üzülmeye
çaresizlik ve yardım dilenişi
bu satırları yazarken çok utanıyorum ama sanırım yardıma ihtiyacım var... bazı şeyler kalbime çok ağır geliyor acıyı kaldıracak takati bulamıyorum kendimde ne yapacağımı ne diyeceğimi kendimi nasıl avutacağımı bilmiyorum. sonrasında ne olacak diyorum tabi bu düşüncelerden kurtulmak için de savunma mekanizmalarımdan olan her şeyi espriye vurma
esmeralda
@Yagmuurlar
·09 Kasım 2023 20:29
kafan çok karışık , gönlün mahzun, gidişat iyi değil,
filistin var gündemde; derin acılar, ölümler ve teslimiyet...
aklımda ve kalbimde bu acıları teskin edecek bir kıssa, bir hadis, bir ayet arıyorum bulamazsam ölürüm herhalde evet ölürüm!
ruhu ölen bir insanın cesetten farkı ne?
düşünüyorum uzun uzadıya, aklıma önce Efendimize ve Müslümanlara
Mola Yeri
Yaşadığın hayata yol denir, nefes alış verişlerin yolculuk hali;
Nefessiz kaldığın her an mola yeri!
Hangi mola yerin de neden duruyor nefesin? Ağlamaktan mi ? Gülmekten mı?Mutluluktan mı? Kederden mi? Kaçıp kurtulmak üzerine mi yoksa hemen kavuşmak üzerine mi yolculuğun?
Gölgen ile arana hangi mesafeler giriyor bu yolculukta?Boyu uzun mu kısa mı olur gölgenin? Hangi deneyde öğrenmiştin mum ışığında gölgenin boyunu ölçmeyi yada hangi aynada görmüştün en uzun ve en kısa mumun gölgesini?
Bilmiyorum fen bilimi bilmeyen anlayamaz ne yazdığımı ama sen anlarsın sebebini. Bu yolculukta ben gölgemden uzağa düştüm.... Mola yerin de gölgemi unuttum, nefessiz kaldım; Kederden kaçmaktı niyetim, olmadı.. :(((
KENDİNE GELENLERİN UĞRAK YERİ:ACZİYET
İnsan aynaya bakınca değil yola düşünce tanıyor kendini.Aczine uğramadan devam edemeyeceği yolculukta içine doğru atıyor adımlarını. Zaman her geçen dakika mutluluktan uzaklaşsa da insanın hâlâ içinde saklı tuttuğu ümitlere,dualara uzanan bir yolculuk bu.Yürüyor insan ve bildikçe bilmezliği büyüyor. Bir süre sonra taşıyamıyor bildikleri insanı.Aslında itiraf ediyor insan, kendini kazanmaya çalışırken kendini kaybettiğini. Biraz restaurantlarda, biraz alışverişte, biraz stadlarda,biraz sosyal medyada bazen başarı arzusu veya bir hırsta,içki masasında gibi kaybediyor,dağıtıyor kendini. Hesap kitap yapıyor,içine düşürdüğü boşluk kuyusundan kurtulmak için muhasebe ediyor kendini ve merhamet,güven,saygı,sevgi gibi vicdani hesaplarda açık tespit ediyor. Borç-alacak dengesini yeniden gözden geçiriyor.Anlıyor ki;
İnsanın noksanlığının içinden tamamlanmanın yolu geçiyor ve insanı daha iyisine,güzeline, doğrusuna götürüyor. İnsan mükemmelliğini aczinde taşıyor.
12.10.2022
Hikaye
Talha Rumeysa’yı çok beğeniyor ve onunla evlenmek istiyordu. Araya birilerini koyarak onu razı etmek istedi, ancak bunda başarılı olamadı.
Bir gün Rumeysa’nın karşısına çıkıp:
– Ya Rumeysa, dedi benimle evlenir misin?
Rumeysa ona şöyle bir baktı ve açık yüreklilikle konuştu:
– Doğrusu sen beğenilmeyecek bir adam değilsin ama yine de ben seninle
SON DANS -1
O eve hiç gitmek istemiyordum. Yine de ayaklarım sürüklüyordu beni. Yol boyunca öylesine değişik duygularla yürüdüm ki. Sanki bir şey olsun, bir şey olsun da beni yolumdan alıkoysun istedim.
Zaten bir süredir kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Yorgunum. Hiçbir yere sığamıyorum. Bir boşluktayım sanki. Boğulduğumu, nefes alamadığımı
AŞK MAHKUMU
Onu ilk kez gördüğümde kanadı kırık bir kelebeğe benzetmiştim. Uçmaya çalışan ama uçarken de acısını içinde yaşayan bir kelebeğe… Sanki acısını kabullenmiş gibiydi. Güçlü görünmeye çalışıyordu. Ama bu konuda pek de başarılı değildi.
Ortak bir arkadaşımızın evinde verdiği doğum günü kutlamasında karşılaşmıştık. Dikkat çekici bir