Kitabı neresinden tutsam da yorum yapsam bilemedim. Zira kitabın elle tutulur yanı yok.. "Mutluluk" filmini beğenmiştim, o yüzden şimdiye kadar kitabı okumamıştım. Tam bir hayal kırıklığı oldu. Filmden farklıydı kitap ya da film kitaptan farklıydı. Önyargılı olmamak adına (kırmızı çizgilerim dışında) her tür ve yazarı okumaya çalışırım.
Gelelim kitaba.. Benim kitaptan anladıklarım; Doğu kötüdür, Batı iyi.. Töre cinayetini anlatıyor diye düşünmüştüm ama..
Kitapta; içki içmek iyidir, gelişmişlik göstergesi, evli insanlar birbirini aldatabilir, bu normaldir, kıskanmamak gerekir, Batı müzikleri iyidir... Toplumun alt-orta kesimi inançlı kesim, yobazdır, muhafazakardır, cahildir, kadınlara insan gibi davranılmaz, arabesk müzik Doğuya özgü yozlaşmış müziktir.. verilmiş.
İrfan Kurudal, Batıda küçük yaşta bir kızı hafifçe okşamak bile hapisle sonuçlanır ama Anadolu'da yaşlı erkekler kızları altlarına alır diyor. Ama kendisi de Meryem'e pek de iyi gözlerle bakmıyor, kitapta Batıyı temsil ediyor ya hani.. (cinsellik yok şefkat var dese de..)
Kitapta yazar kendi düşüncesini o kadar belli ediyor, o kadar empoze etmeye çalışıyor ki bazı kesimlere nefret çok açık görünüyor. Eleştireyim derken saygı sınırlarının aşılmaması gerekir..
Kendi adıma sanatın bu olmadığını düşünüyorum..
İyi okumalar..
Gökçe Hanım'a teşekkür ediyorum. Şimdi başlayabilirim;
Her şey matrak başlamıştı aslında. Bilinç akışı yok, zor cümleler yok, sadece tatil havası ve tatlı bir merakla ilerleyiş var. Oldukça neşeli ilerleyen bir kurgu, kim olduğunu bilmeyen ama anlamaya
