Sonra sarıldı bana. Başını göğsüme dayayıp biraz ağladı. Her şey sessiz bir film gibiydi. Sadece müzik vardı, duyulan. Gerisi sağırlar için bir tiyatro… Kim kimi duymuştu ki zaten, bugüne kadar? Kim kimin çığlıklarına koşmuştu ki? Komşularının hıçkırıklarını duymazdan gelen insanların kaderinde sessizce ağlamak vardı. Dünyada yardım istenecek kimse yoktu. Hiçbir zaman da olmamıştı. Gönüllü yardım kuruluşları doyuruyordu belki birkaç yüz bin kişiyi, ama duyabiliyor muydu, karnını bayat yemeklerle doldurduğu insanların haykırışlarını?.. Ben de okşadım Anita’nın kısa saçlarını. Alnına değdirdim dudaklarımı. Ve devam etti dansına, kaldığı yerden. Gece insanlarının ayini devam etti, kaybolmuşluğun kahkahaya karıştığı loş ışıkta…Anita’nın gözyaşları yanaklarında, kendi etrafında dönerek dans ederken kendi rüzgârından kurumuştu. “Ben ağlamam” dedim kendime. “Kurutamam gözyaşlarımı çünkü. Başlarsam duramam diye ağlamam. Bütün damarlarım, kemiklerim çıkar gözpınarlarımdan. Geriye tek bir derim kalır…”
Çek Şarabı Sev Güzeli..
Kim demiş haramı helâli bilmez Hayyam?Ben ki asla haramla helâli karıştırmam.Ey sevgili! Helâldir seninle içtiğim şarap,Oysa bana sensiz içtiğim su bile haram!..Bir yandan gül renkli şarap, ay yüzlü sevgili,Öte yanda iki yüzlü dincilerin zilleti:Çoğu cehennemlikmiş dünyada âşıkların.Desene, kimsenin göreceği yok cenneti!..Bilemem kimim, neyim; benden ne kalır yarına, Cennet mi düşer, yoksa cehennem mi payıma?Sevgili, şarap, müzik: Yetişir bana bunlar;Gerisi senin olsun: Al cenneti, çal başına!..Bir sihirli kâsedir gönlümüzü şenlendiren,Yeğdir, bize bir avuç arpa, bin cennetten;Sen hele getirbize yakut renkli şarabı,Sonra cehennem ol git, nereye istersen.Hâlâ toprak yatağında uyuyanlar görüyorum, Hâlâ torak altında da onlar var, görüyorum;Daldıkça gözlerim sonsuz yokluk çölüneGiden ve hiç dönmeyen ne canlar görüyorum.Bir yudum kızıl şarap, bir nefesyâr dudağı,Satmışım cehennemi, gönlüm bu aşka razı;Şu koskoca yeryüzü benim Cennet meyhanem:Nikahlım üzüm kızı, günahlım din yobazı.
Bir zamanlar bir şarkı olmayı hayal eden bir sessizlik vardı, sonra seni buldum ve her şey müzik oldu.
Sayfa 494Kitabı okudu
Eğer Yaşarsam Serisi 1. Kitap
Seri iki kitaptan oluşuyor. İkinci kitabı 
Sen Gittiğinde. Birinci kitap Mia'nın ağzından, ikinci kitap Adam'ın ağzından anlatılıyor. Her iki kitapta da geçmişe dönüşler oluyor. Bu kitapta daha fazlaydı, maalesef ki ben geçmiş okumayı çok sevmediğim için benim için güzel özelliklerden değil. Tabi ki bu durum kitaba 9 puan vermeme bir engel teşkil etmiyor :)
Mia, anne-babası ve kardeşiyle birlikte araba kazası geçiriyor. Bir tek Mia sağ kalıyor. Bu kitap da Mia'nın 'yaşama tutunmayı mı' seçeceğini yoksa 'ailem ölmüşken neden ben yaşayayım ki deyip savaşmaya son vermeyi mi' seçeceğini okuyoruz.
Beni etkileyen bir kitaptı. Özellikle #91653351 kısmında bir anda duygulandım. Bu arada Adam, Mia'nın erkek arkadaşı ve müzik grubu var.
Tavsiye ettiğimi belirtmeme gerek yok sanırım, iyi okumalar.
Her şey sessiz bir film gibiydi. Sadece müzik vardı, duyulan. Gerisi sağırlar için bir tiyatro.
Sayfa 347Kitabı okudu
Model - Pembe mezarlık
Tenin sinmiş yastığıma
Dün gece terk etmeden önce
İçimde bıraktığın acıyla
Kokunla uyudum bu gece
Pembe bir mezarlık gördüm rüyamda
Aşık cesetler şekerden tabutta
Gezinirken ciğerim doldu bir anda
Çürük çilek kokusuyla