müzik : zaman içinde şöyle bir görülen ebediyet...
Cioran : "... Müziğin dünyasına ancak insani olan aşıldığı vakit bütünüyle girilir. Müzik, kavranılmaz olmasına ve buharlaşıp gitmesine rağmen son derece gerçek bir evrendir. Onun büyüsü karşısında duyarsız olduğu için müziğe giremeyen bir birey, bizzat varolma nedeninden mahrum kalır. En yükseğe erişemez. Bunu ancak müziğin elzem olduğu kimseler anlarlar. Müzik, ya sizi delirtir, ya da hiçbir şeydir.
-- Özetle söylersek müzik bizi şu paradoksla karşı karşıya bırakır: Zaman içinde şöyle bir görülen ebediyet.
Cioran : Gerçekten de zaman içinde kavranan mutlaktır, ama orada kalamaz, hem en yüksek hem de firarî bir temastır. Kalımlı olması için kesintisiz bir müzikal heyecan gerekirdi. Mistik vecdin kırılganlığı da aynıdır. İki durumda da iç parçalayan bir pişmanlık ve sınırsız bir nostaljinin eşlik ettiği aynı bitmemişlik duygusu."
Sayfa 167 - 1990, Sylvie Jaudeau ile söyleşisindenKitabı okudu
müzik ve ebediyet
müziğin dramatik kısa hayatlarının bedeli olarak insanlara bahşedildiğini düşünüyordu.İnsan,müzik dinlediği zaman bu müziğe dalıyor,şahıs ötesi zaman dilimine giriyor,ebediyetin akışına katılıyor ve hayatı ebediyetle temas ederek on yıl,yüz yıl ve belki de daha fazla uzuyor.
Sayfa 101
