Müthiş..
Sevmediğin bir yerden ayrılırken incecik bir hüzün yaşadın mı hiç ey okur? Kalp kırılmaz sevdiğimiz nesnelerle vedalaşırken olduğu gibi. Islak bakış gözyaşını tutarak çevrede dolanmaz, sanki terk edilen yerden titrek bir yansımayı yanında götürmek ister gibi; ama ruhun en iyi köşesinde canlandırmadığımız, zar zor fark ettiğimiz ve işte sonsuza dek terk ettiğimiz eşyalara karşı bir üzüntü hissederiz.
Sayfa 148Kitabı okudu
Kim bilir belki de yolculuğa çıkarken, bir şey aramaktan çok bir şeyden kaçıyordu, sonra dönünce de, o şeyin hep yanında, onun içinde, saklanmış, yok edilmemiş bir halde durduğunu anlıyordu.
Sayfa 119Kitabı okudu
"Belki de bir gün, bir yerde, daha az rezil bir zamanda yine karşılaşırız."
Kendisini kazanç ya da eğlence için insanlarla iletişime zorlayamıyordu, bu yüzden de yoksul ve yalnızdı.
Sayfa 88Kitabı okudu
Bakın, bana göre iki tür kitap var: başucuma ve çöp kutusuna layık. Bir yazarı ya tutkuyla severim ya da bir kerede atarım.
Sayfa 75Kitabı okudu
Ölümle iyileşmeyen hüzünler vardır, bu yüzden onları çok daha yalın bir şekilde yaşam ve yerlerine bir hayal koymak iyileştirir.
Sayfa 49Kitabı okudu