Gelme artık hiç kurusu!
Yollarının bittiği yer, benim çoktan defolup gittiğim yer çünkü…
Evet, evet en iyisi bu ve… ben çok daha iyilerine layığım.
Hı hı aklın bende kalır ve muhakkak, kendime çok iyi bakarım; yoo üzülecek falan değilim, ah tabii ki biliyorum kim böyle olsun ister ki?
Oldu o zaman, hadi severek ayrıldık diyelim, öyle olsun. Çok öpüyorum geçmişimizin en can alıcı yerlerinden.
"Umudu da, çareyi de dünyanın en pahalı şeyini satın alır gibi vereceksin insanlara! Boş yere ümitlendirmeyeceksin!"
Asla birini senin mutsuzluğuna rağmen mutlu olmasını isteyecek kadar sevme!
"Sen adam! Sen ilk beni sevdin. Şimdi sevdiklerin sadece benim benzerlerim."
"Kalbim hala acıyor... Fazla uzaklaşmış olamazsın."
Acının belli bir evresine geldiğinde hissettiğin aşk ve acı nefrete dönüşür, sonraki evre ise hissizliktir.
hissizliğe geldiğinde acı ve aşk biter..
nötr, boş, eksik ama daha huzurlu ve daha dingin hissedersin.. bu yüzden acının geçmesi için, onu yenmek için yeterince çekmen gerekir.. sonuna, dibine kadar ! seni hissizleştirene, en dipte olduğunu fark edip ivme kazanmaya ve yükselmeye başlayana kadar..
çünkü her acının bir son kullanma tarihi vardır !
Seni seviyorum çünkü..
Okumaya doyamadığım bir kitap gibisin
Son sayfana gelmeye o kadar korkağım, cümle cümle ilerliyorum.
Sayfa 93
Benim olma tamam... Ama başkasıyla da olmasan... Yalnız olsan benim gibi... Olmaz mı?
Sayfa 216 - Destek YayıneviKitabı okudu
Ölümsüzlük unutulmamaktır, yaşarken dahi hatırlanmıyorsan seni gömmeyi unutmuşlar.
Sayfa 202 - Destek YayıneviKitabı okudu
Eski zamanlarda kırk yıl süren o kahvenin hatırı artık bir saate tekabül etmez oldu.
Sayfa 218 - Destek YayıneviKitabı okudu