Kur’an-ı Kerim bizim düşmanlarımızı sevmemizi emretmemiştir ancak kesinlikle adil olmamızı ve affetmemizi emretmiştir. (Nisâ suresi 135. ayet, Nahl suresi 126. ayet)
Kur’an-ı Kerim bizim düşmanlarımızı sevmemizi emretmemiştir ancak kesinlikle adil olmamızı ve affetmemizi emretmiştir.
[ Nisâ suresi 135. ayet, Nahl suresi 126. ayet ]
Hz. Hamza'yı(r.a) şehit ettiler, etlerini parça parça ettiler. Kumlara sürdüler. Bunu gören Resulullah (sav) ve sahabe yemin ettiler. "Bizde bunu yapana bundan daha fazlasını yapacağız"dediler. Siz öyle yapacaksınız ama Allah ne diyor? Hemen; Nahl süresi ayet 126 geldi. "Eğer bir kimseye azapta bulunacaksanız, kendisiyle azaba uğramış olduğunuz şeyin misliyle azapta bulunun. Ve eğer sabrederseniz, elbette o sabredenler için daha hayırlıdır." O zaman sahabe-i kiram yeminlerini bozup kefaret verdiler. Eğer sana kötülük yapana dokunmazsan bütün mükafatı ahirette alacaksın. "Bir seyyie (kötülük), yani tokat, sopa veya acı söz vs cezası da onun bir misli kötülüktür. Fakat kim affeder ve ıslahta bulunursa artık onun mükâfatı da Allah'a aittir. Şüphe yok ki O Allah zalimleri sevmez." ( Şura suresi 40)
Sayfa 209 - Yasin yayıneviKitabı okudu
Nahl Suresi, 126. Ayet
Eğer -bir suça karşılık- ceza verecekseniz, -en fazla- size yapılan kadar ceza verin. -Cezadan vazgeçip- sabrederseniz bu -sabrınıza karşılık olarak kazanacağınız- sabredenler için daha hayırlıdır.
