Naiflik koktu kelimeler..
Bir çok cümlede, bir çok satırda yazılmıştı aşk. Oysaki aşk; O Rahman'ın kalbe indirdiğiyle güzeldi. İki beden, dört el, tek dünya, tek duâ... Hani derlerya; "Önce duân olur, sonra dünyan" Yâr ben seni duâlarda sevdim. Kimse duymadan, kimse bilmeden... Varsın dünya kalsın. Sen ahiretlik ol Sen benden ol, bizden ol.. Velhasılı sen ol O 🌹
"Hâlbuki insana en çok nezaket yakışır, birazda naiflik."
Gönül’den sevmek böyledir işte kırıldığını bile naiflik ile sezdiriyorsun,ah gerçekten gönülden sevene denk gelemedik..
Adalet
adalet, insanlara özgü bir beklenti, bir özlem, bir yanılsamadır sadece; evren'de basit ya da karmaşık hiç bir sürecin bir adalet algısı ya da anlayışı yoktur veya adil olmak adına hareket etmez. doğanın adaleti, evrensel adalet gibi kavramlar birer umut, birer güzel masal olmaktan öteye gidemezler, ne yazık ki.
insanların adalet anlayışları da belirgin ve tekdüze değildir. adalet algısı toplumsal dinamiklerle birlikte çoklukla değişir.
entropinin hüküm sürdüğü bir evrenden adalet beklemek de naiflik olarak addedilebilir. 
Erdal Arslan