birine kitaptan okuduğum tarihi bilgileri anlatıyordum.
(peygamer efendimizin zamanında olan olaylar)
bana verdiği cevab " öyle bişey yok"
delilini getirse yada işte o öyle değildir böyledir derse.diyeceğim ki bu adam okumuş benden daha iyi anlamış ve doğru söylüyor.
ama adam okumamış,anlamak istemiyor üstüne mağarada yaşayan bir insanın yapmadığı kabalığı kendisi naiflik adı altında
öyle bi karşılık verebiliyor.
kababat bende aslında.
birinci kabahatim bu olayı hazmedemediğimden burda yazmam.
2.kabahatim ise o istemeden ben sana anlatayım mı dedim.
Bazı şeyler de;
Zariflik,
Naiflik,
Şeffaflık, ve en çokta
samimiyet sıcaklık vardır.
O özlemdir O hasrettir Onun adı gurbettir,
Onun adı Aşktır Onun adı Şiirdir Şiir....
Uzun zamandır bu anı bekliyordum. İki çift söz yazıp doyasıya ağız dalaşı yapmak. Yokuşa sürdüğümü biliyorum, dolaylı anlatımlarla sinir ettiğimi düşünüyorum. Ama bunların hepsi ağız dolusu kavga etmek içindir. Her zaman güzel mi konuşulmalı? Yumurtaların üzerine basiyor gibi kırılmaması için ,incinmemesi için naif davranmak mı gerekir? Bu