Nurettin Yıldız'ın okuduğum ilk kitabı oldu kendisi.
Namaza karşı olan tutumumuzu, namaz sırasında huşuyu yakalamamızı, gereken önemi vermemizi daha da dinçleştirecek bir kitap olduğuna inanarak aldım. Ki bana kalırsa genel hatlarıyla öyle de oldu.
Belki kitabın biraz daha uzatılması ve derinleştirilmesi, kendi adıma, daha güzel olabilirdi. Çünkü insan okudukça içinde bir şeylere dokunulduğunu, güzel bir olumlama yaptığını hissediyor kitabın..
Okurken bir yandan hafif bir korku hissediyorsunuz, bir yandansa bir yüreklendirme. Namazın öyle kolay olmadığını, düzenliliği için belli bir irade gerektirdiğini ve en önemlisi "Namaz kılıyorum." desek de gerçekten o namaz o namaz mı? Sorusunu içimizde bir yerlere bırakıyor bu kitap.
Peygamberimiz (s.a.v.) zamanında namaza nasıl değer verildiğini görmek de insanı ayrıca hayrete düşürüyor, günümüz ile kıyas edince.
Allah hepimize huşu içinde namazlar kılmamızı, namazımızı hiç aksatmamayı, irademiz için zor olsa da bedeli cennet olan namazdan hiçbir zaman vazgeçmeyen müminler olmamızı nasip etsin. Âmin.