Akif Makale
Mehmet Akif, 1908’de II. Meşrutiyet’in İlanı’nın ardından yazdığı ve II. Abdülhamit için
“Ne mel’unsun ki rahmetler okuttun rûh-i İblîs’e!” dediği “İstibdad” şiirini “Kardeşim Midhat Cemal’e” diyerek yakın dostu Mithat Cemal’e ithaf etmişti.
Bu ithaf sadece bir şairin yakın dostuna yaptığı bir jest değildi.
Mahkeme üyeliğinin ardından noterlik
...
Sözlerimi bitirirken önce kendimin, sonra sizlerin insanlığına sesleniyorum..
Ey insan evlâdı!
Ne demiş Namık Kemal..
"yüksel ki yerin bu değildir,
dünyaya gelmek hüner değildir..."
Ey insan evladı!
Ne demiş Namık Kemal;
"Yüksel ki yerin bu yer değildir,
Dünyaya gelmek hüner değildir."
"Sonra içime ve hatta dışıma kapandım. Küsmek gibi bir şey.
Bir çeşit gölge fesleğeni.
Bir çeşit olmayan hayat.
Zaten hiçbir şeyi kararında bırakamamak ve ortasını bulamamak gibi bir sorunum var benim.
Epeyce göçebe yaşadım, sadece iki valizim oldu. Bir yığın insan tanıdım.
Ama hep yalnızdım.”
Bir kaç satır Didem Madak, okuyup bir
Türk Tiyatrosunun Babası demiş ki:
*
"Tiyatro, aşka benzer. İnsanı hazin hazin ağlatır. Fakat verdiği şiddetli tesirlerde bir başka lezzet bulunur."
*Namık Kemal