Ne kadar zamanın kaldı ki nankör adam? Yükselip de ne yapacaksın? Ölümü mü korkutacaksın?
Gençliğini yeniden kazanacağını mı sanıyorsun yoksa? Yaşlı adam, kendinle alay ediyorsun yalnızca. Umutlarınla kendini aldatıyorsun.
Neyse ki Dostoyevski'nin , Öteki/Öteki Ben/İkiz gibi isimleri olan kitabını da bitirdim ve incelemesini yazabiliyorum. Neymiş, Dostoyevski'ymiş de, insan psikolojisinden en iyi o anlarmış da. Bakıyorum diğer incelemelerine kitabın, yere göğe sığdıramamış herkes. Ne alakası var kitabın Dövüş Kulübü ile. Altı üstü bir devlet memurunun maceralarını
╭⌒╮ ╭⌒╮ ☆
•╱◥██◣ ╭╭ ⌒╮TEMİZLE 🙂
︱田︱田田| ╰--------------------
╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬╬
Bazen insan evi gibi hayatına da sağlam bir temizlik yapmalı.
İçini tüketen her şeyi; sahte dostları kuyu kazan akrabaları, bencil insanları, nankör ve iki yüzlü insanları sonsuza kadar hayatının dışına bırakmalı.
Zamanla anlıyor insan: 3-4 güne sıkışmış bir tatilden öte bir şey bayram...
Hayata rasgele serpiştirilmiş ilahi ikramlar, kıymet bilen kullara her daim bayram yaşatır.
Nefes almak bayramdır mesela; günün birinde soluksuz kalınca anlar insan...
Görmenin nasıl bir bayram olduğunu karanlık öğretir; sevmeninkini yalnızlık...
Sızlamayan her organ,
Daha dünmüş gibi kulaklarımda annemin sesi
Dikkat et düşersin oğlum demesi
Oysa ben ne kadarda dikkatsiz davranmışım
Oysa ben ne çok yanmışım
Ne çok düşmüşüm böyle
Affet beni annem seni anlayamamışım
Ben bu hayatı hep iyi sanmışım
Oysa ne de çok aldanmış yıkılmışım
Bu nasıl bir yazı kader
Annem gel de sen bir anlam ver Zaman diyorum neyin