Tek umut geceleri göğü tarayan ışıklardı.Ikisi ayrı yerden birbirinin ırağından gelir,bir mavilik püskürterek yayılır,uzantıları birbirini bulup kesişir,kocaman bir çarpıya döner ;öpüşüp koklaşarak oyalanır,sonra birbirinden kopup uzaklaşırlardı.Göğün ne getireceğini bilmeyen ufuksuz siyahlığı,birden korkulası olmaktan çıkarak mavileşirdi.Dinlenik,mürekkep koyusu bir mavilikti bu.Sabah rüzgârlarını vaat eden ve üşüten bir serin mavi.