Eski çağların nar ülkesinde mor bir akşam
Mor çiçekler konuşuyor nereye baksam
Elerim de saçların
Seninle sahilde yürümek gibi bütün yaşam
Gün batışıyla sevişen akşam soframızda
Dalgalar daha şarkı söylüyor masamızda
Kadehimiz de mor bulutlar
Köpük soluğu rüzgarlar koşuyor saçlarım da
Koymuşuz başımızı zamanın mor dizine
Bir anlam veriyoruz suların her sözüne
Yanaklarında gün doğuşu
Şafakta suların rengi düşmüş yüzüne
Tanrıların ağladığı bu mor kıyılarda
Yanıyor şimdi güneşin son busesi sularda
Avuçlarımda bakışların
Kıpkızıl dudakların kalıyor ufuklarda
Kleopatra toprakla sevişiyor belleğimiz de
Afrodit paramparça bir mermer
Tanrısallığını yitirmiş duruyor önümüzde
Kollarımda sen
Tarihin bütün aşkları susuyor gölgemizde