Yazmak kolay. Bütün yapacağınız, beyninizden kan
damlayıncaya kadar boş bir kâğıda bakmaktan ibaret.
-Gene Fowler
Reader Follow Recommendations
Eğer bir fikre daldıysanız, her yerde yansımalarını görürsünüz, hatta kokusunu alırsınız.
Reklamcılıkta -yakından tanıdığım bir alan- sorunun açıklanması, genellikle yaratıcı bir iş planı ya da yaratıcı bir strateji ister. Örneğin şu türden sorulara cevap bulunmasını gerektirir; “Ne söylemeye çalışıyoruz ve neden söylemeye çalışıyoruz?” “Bir şeyler söylemeye çalışan bizler kimiz ve bunu neden yapıyoruz?” “Rakiplerimizin söyleyemeyecekleri ne söyleyebiliriz?” “Ürün ya da hizmetimizin varlık sebebi nedir?
Fiziksel bir nesne olan beyninizin, fiziksel olmayan bir nesneyi yani fikri nasıl ürettiğini anlayan birisi (henüz) ortaya çıkmadı.
Bütün bildiğimiz bunun olup bittiğinden ibarettir. Belki bu size, başkalarından daha seyrek oluyordur, ama birkaç kere olduğuna göre, fikir yakalamanızı engelleyecek hiçbir fiziksel yetersizlik -örneğin beyninizde herhangi bir genetik başkalaşım- olmadığını biliyoruz.
“Ciddi insanlardan pek az fikir çıkar. Fikirlerle dolu insanlar, asla ciddi olmazlar” demiştir Paul Valéry. Gerçekten de şakacılık ile her türlü yaratıcılığın yakın arkadaş olmaları hiç de şaşırtıcı değildir.
“Çıplak olmak insanın kendisi olmasıdır.
Nü olmaksa başkalarına çıplak görünmektir; insanın kendisi olarak algılanmamasıdır. Çıplak vücudun nü olabilmesi için bir nesne olarak görülmesi gerekir. (Vücudun nesne olarak görülmesi nesne olarak kullanılmasına yol açar.) Çıplaklık kendisini olduğu gibi ortaya koyar. Nü’lükse seyredilmek üzere ortaya konuştur.”
“Uykusuzluk, sen gelip de vücudumu ve gururumu sarsınca; sen ki toy hoyratı değiştirir, içgüdülerini ayrıntılandırır, rüyalarını körüklersin; sen ki istirahatle sonuçlanmış günlerden fazla bilgi saçarsın ve sızlayan gözkapaklarında isimsiz hastalıklardan veya zamanın felâketlerinden daha önemli bir olay gibi açılırsın.”
“Toplum bir dert değil bir felâkettir: İçinde yaşayabilmemiz ne enayi bir mucize! Onu kızgınlıkla kayıtsızlık arasında kalarak seyreylediğimizde, yapısını hiç kimsenin yıkamamış olması, iyilik yanlısı ümitsiz ve edepli zihinlerin şimdiye kadar onu kazıyıp temizlememiş ve izini silmemiş olması açıklanamaz bir şeydir.”
Hüzün mahvoluşumuzun köküne kadar dayanır... hüzün ilk günahın şiiridir...