Naftalin kokulu, sıyah beyaz tv'nin o dönemin türk sınemasının mihenk taşı dıyebıleğimiz belki sıradan bır Ermeni vatandaşın hayatının en kayda değer anılarını 
Ne İdim Ne Oldum... da okuduk
Nubar Terziyan ’ın 1984’te yazdığı bu cümle şimdi daha da anlamlı. Çünkü onları -eski filmlerin “artistler kuşağı”nı- aslında ne çok sevdiğimizi yeni yeni anlıyoruz. Ya da “Nubar Baba” ve arkadaşlarını şimdi daha çok seviyoruz. Ne İdim Ne Oldum’daki Nubar Terziyan Nubar Terziyan da sevilmeyecek adam değil zaten...
Anılara yolculuk olunca kitabımız Ne İdim Ne Oldum...
Nubar Terziyan. Ve eşi Katrin’le nasıl tanıştığını, eski İstanbul’u, deniz sefalarını, çapkınlıklarını, yarı amatör bir Ermeni tiyatrosunun maceralarını, Hamlet oyunu için mezarlıktan kurukafa çalma hikâyesini, askerlik anılarını, İstanbul’u bir barbarlık filminin setine dönüştüren 6-7 Eylül olayları sırasında yaşadıklarını... Ne İdim Ne Oldum...
İyi okumalar Ne İdim Ne Oldum...
