Ama çok güzel...
Bütün tabirlere caizim Beni teşbihlerin tamamı hatasız En malum şekliyle ilanım Uzun lafın kısası, çok yoruldum Allah'ım Bazen düşünüyorum da, çok düşünüyorum Aynı yerden kaç kez kırılır ki bir insan Evet, bende tahammül yok ama biliyorum Artık tahammülde de ben yokum Acaba diyorum Allah'ım, bıkmak da benden bıkmış mıdır? Ortanın da
Diyalektik 2 – Şeref, Bilgelik, Sanat
*_Düşünce_ _Buda: Her şey düşüncedir. Ne düşünüyorsak o oluruz. Bize düşüncelerimiz şekil verir. Hepimiz düşüncelerimizden doğarız. Bu dünyayı yaratan, zihnimizdir. Bu dünyayı bir hava kabarcığı, bir serap gibi düşün. Dünyayı böyle gören kişiyi ölüm görmez. Biz, içselliğimizin meyvesiyiz. İçimizde ne varsa biz oyuz. Bizi biz yapan zihnimizdir.
Reklam
Varlık ,hiçlik , ölüm
Benim Ölümüm [Ma mort] Ölüm, “duvar”ın öte yanındakilerden olduğu için hiçbir şekilde insani olmayan şey gibi görünürken, sonra bir anda bambaşka bir bakış açısından düşünülmeye, insan yaşamının bir olayı gibi ele alınmaya başlandı. Bu değişiklik çok açık bir biçimde anlaşılır: ölüm bir terimdir ve her terim (ister sonuç, ister başlangıç terimi
Ben senden hiç ayrılmadım. Hiç gitmedin, gitmedim, gidemedik. Aramızdaki bağ bizi tutuyor. Artık seni hissetmeden ayakta nasıl duracağımı bilmiyorum. Korkuyorum, seni kaybetmekten ve seninle yaşarsam seni pişman etmekten.
Kefaret Yokuşu
#175606166 — "Çünkü ben sana bunları yazarken ne yöne bakacağımı bilemez gibiyim. Hoşça kal." 22.01.1997 "Oldum olası hiç başlık seçemedim. Bu metne uygun başlık da bulamadım. Dolayısıyla metni de yazamadım. Belki bazen ne olacağını bilmemek başlamak için güzel bir noktadır.
Reklam
PART 2/ Et kemiğe yaklaşıyor...
PART 1/#171779972 PART 2 Geçen gün, çocukluğumda yaşadığım bir olayın içimde nasıl bir uhdeye dönüştüğünü, bu uhdenin yarattığı rüyaların bana nasıl yıllarca musallat olduğunu, peşimi hiç bırakmadığını, bu durumun artık canımı çok sıktığını, bu durumu aşmak için zihnimde bir zaman simülasyonu yaratıp, bana yapılanın
Resim