Öncelikle bence akıcı bir kitap değildi, 100 sayfalık bir kitabı normalde bir günde okuyan biriyim ama günde 20 sayfaya yakın okuyup sıkılıp bıraktım ve beş günde bitti. Konusuna gelirsek, birlikte işlettikleri işletmenin ortağı ölen ketum, yüzü asla gülmeyen, hayırsız, işinden başka bir şey düşünmeyen bay Scrooge’a Noel günü hayaletler gözükmesini anlatıyor kitap. Eğer böyle ağır olmayan arada açıp okuyayım dediğiniz bir kitap arıyorsanız tam sizlik bir kitap, okuyun derim.
Buradan sonrası spoiler içerir, kitap içinde en etkilendiğim kısım Mr. Cratchit yani Scrooge’un kâtibinin Noelde ailesi ile geçirdiği dakikalardı. Evet çok bir paraları yoktu ama gerçekten mutlu ve azla yetinebilen bir aileydi, Minik Tim ölecek diye çok üzülmüştüm ama neyseki ölmedi. Tim onu omuzlarında taşıyan bir babası olduğu için şanslı.
Scrooge’a gelirsek, aslında günümüzdede bir çok insanda olduğu gibi gülümsemeyen bir yüz ve açgözlü bir insan. Geçmişide, şimdiside öyle. Nasıl yaşarsan öyle ölürsün demişler. Gelecektede böyle olacağını gördük eğer böyle devam etseydi.
Scrooge gibi olmayın, gülümseyin, ihtiyacı olana yardım edin. Hayat kısa ve boynunuzdaki zincire bir halka daha ekleniyor, eminim ki taşıması zor olacaktır bu yükü.
Neyse, Minik Tim’in de dediği gibi
“Tanrı bizi korusun! Hepimizi kollasın!”
