Git dedim sana. Sadece git...
Yani,pek kalbimi dile dökemedim.
Kalbim; “Ben git desem de, gitme azizim,”dedi sana.
Ne tez kuruldun vazgeçilmez tahtına?
Alıştım sana azizim. Bir harama alışmak nasıldır bilir misin Allah katında?
Günahımı yüklen hadi omuzlarına. O kocaman, dünyaları kucaklayan kollarınla.
Şimdi gülüyor musun yine, o duygularını gizleyen dudaklarınla?
Sen gülümse azizim. Gülümse ki, huzur dolsun kederli sokaklarıma.
Sayfa 99Kitabı okudu
Şeyh Bayezid’i vefatından sonra rüyada gördüler.
Ona, “Münker ve Nekir’le halin nasıldır?” diye sordular.
Dedi ki: “Onlar bana 'Rabb’in kim?' deyince, 'Bu sorunuzla bir yere varamazsınız’ dedim. Dönün ve Allah’a, 'Bayezid senin İçin kimdir?’ diye sorun. Çünkü eğer ben yüz kez, 'Rabbim O’dur’ desem de o, ‘Bayezid benim kulumdur' demedikten sonra bunun bir yararı yoktur.”
EDEBİYAT VE APTALLAR
Biraz dikenlesek mi?
Konu kaktüs değil, Edebiyat
Freud okurken iyice kavradım
Herkesin harcı olmadığını
Hele aptal ve gerizekalıların hiç olmadığını
Bir kitabı toplumda açıp evde kapatıyorsa bu göz boyamaktan öte, kendini aptallık ipiyle idam etmektir. Bir Edebiyat ruhu okuldan geçmez tabi onlar işin ehlileri biz çıraklardan
