Ben Hira'ma vardım
Elhamdülillah bugün de nasip oldu..♡
(Sohbetimizden notlarımı inşallah sizlerle paylaşacağım 🌿)
📸 
مليك...M✿
Rabbim bu ümmete Nesibeler (r.a) nasip etsin
Hatta sevgisinde ve heyecanında fazlalık vardı ama asla eksiklik yoktu.
Nesibe (ra) validemizin mesul olduğu bir evi, o evde eşi ve iki oğlu vardı. Şimdi o, bu evi bir mektep edinecek, evini bir Dârü'l-Erkam'a, bir Suffa'ya çevirecek; kendi o evin muallimi olacak ve o evden Allah ve Resülü'ne (sas) âşık yürekler yetiştirecekti. Yani asli vazifesi olan analığı yapacak, asla analık rolü oynamayacaktı.
Hubeybce İman...
Onlar telaşlı bir halde idam sehpasını hazırlarken Hubeyb de adım adım şehadete yaklaşmanın sevinci içerisindedir. Hubeyb'in bu vakarlı hâli Mekkelileri ürkütür, o anda Ebû Süfyân yanına yaklaşır, son bir istegin var mı diye sorar. Hubeyb: "Evet, eğer müsaade ederseniz iki rekât namaz kılmak istiyorum." der. Müsaade ederler, Hubeyb namaz kılmaya başlar. Son namaz bu, adım adım Rabbine yaklaştığı bir anda son namazını kılmaktadır. Namazını bitirdikten son- ra dönüp yanındakilere der ki: "Vallahi! Eğer Hubeyb ölümden korktu deyemeycek olsanız öyle bir uzatırdım ki namazımı... Çünkü öyle bir lezzet almıştım ki namazdan, saatlerce kılsaydım, yine de kılmak isterdim.
Son namaz, öyle kolay mı cellâdın önünde son namazı kılmak! Bu ancak Hubeybce iman edenlere, onun gibi sevdalılara nasip olan bir ayrıcalıktır.
Ön Söz
Herkesin hayalleri vardır. Gerçekleşeceğine umut ettiyi. Bir de hayalden öte dilekler vardır. Gerçekleşir mi bilinmez. Ama umut edilir. Umutlarla çıkılır yola.
Ben yazarken kitap olsun diye yazmadım. Canım yandıkça kelimelere sarıldım. Acılarımı, sevinçlerimi çığlık niyetine dizeler halinde bembeyaz sayfalara dizdim. Ve geriye baktığımda bir kitaplık sözle karşılaştı gözlerim.
Anlamı okuyana ne ifade eder bilmem ama onlar benim ruhumun nefes alışları. Tıkandığım her anıda soluklandığım limanım.
Yazdım ama anlıktı her yazım. Hiçbir yere kaydetmeden, ilk buraya yazdım ya ben. Yazar değilim, yazarlık da değil niyetim ama her yazdığım okundu. Daha basılmadan, toplu hale gelmeden. Binlere ulaştı ya, bu bana yetti her daim.
Ama "buralarda kalmasın, topla," diyenler oldu. Ve bana söz verdi bir gün canözüm. Pdf haline getirmek üzere. Olduğu gibi, imla hatalarıyla, eğrisiyle, doğrusuyla, en yavan haliyle. Gözünün nurunu bıraktığı satırlarımın kitap haline ulaşmama vesile oldu. Şimdilik bir tek bende kalacak olan PDF'im bir gün yine onun elinden geçerek düzünlenecek. Olur da nasip olursa, kitap haline gelirse, onun sayesinde olacaktır. Ödenmesi mümkün olmayan haklar vardır. Hakkını ödeyemem canözüm. 
Mâverâ
Mucizelere inanma sebeplerimden biri de sensin.
En ilkel haliyle 465 sayfalık PDF'i gözyaşımla karşıladım. Bir gün kaç sayfalık kitap olur, ya da olur mu bilmem ama o hissi bana yaşattın ya, duygularımı anlatmaya kelimeler yetmez. 💙İyi kimsin💙
Kitabsever
Seçtiğimiz kelimeler gidişatı belirler...
• Bir yolculuğa çıkan kişi için edilen dua "Allah kaza bela vermesin" yerine "Allah sağlıkla gidip gelmeyi nasip etsin" denebilir.
• Yeni bir şeye adım atıldığında “Allah utandırmasın” yerine “Keyifle, kolaylıkla gönlünce olsun" denilebilir.
• Yeni bebek haberi aldığımızda “Allah evlat acısı göstermesin “ yerine "Allah sağlıkla, kolaylıkla ,anne babasıyla doğup, büyümeyi nasip etsin" denilebilir.
• Bir çiftin mutluluğuna şahit olduğunuzda “Allah bozmasın” yerine "Mutlulukla, sağlıkla, keyifli sohbetlerle günleriniz geçsin" demek uygun olur.
[Alıntı]