Bahri
@nasreddin
"Artık yaşayacak bir şey kalmadı Sulhi Bey. Bundan sonraki günleriniz hatırlamakla geçecek."
45 reader point
Joined on September 2017
Dalgın mıydı, çok mu dikkatliydi bilemedim, sabahları karşılaştığım başka insanlardan farklıydı gene de -belki de kuruyorum, bu yapayalnızlığın içinde günler geçtikçe her şeyi kurduğumdan kuşkulanır oldum, peşinden eskiden böyle değil miydi? diye soruyorum.
Sayfa 129
Kımıltısızlaşıp öyle sessizce kalakaldığımda Eylül, ne düşündüğümü, dalıp nereye gittiğimi sorardı önceleri, cevap alamadıkça ya da verdiğim cevaplardaki üstünkörülüğün farkına vardıkça vazgeçti.
Sayfa 102
Gene de nadiren geçmişten bir an gelip kavrayıveriyor beni, çekilir gibi oluyorum, ama peşinden o hatırladığım anda da bir şeyler hatırlıyor olduğum geliyor aklıma. Üç zaman üst üste çakışıyor, hangisinde olduğumu karıştıracak denli geçebilsem ya kendimden; o da olmuyor. Hızla değişiyor hatırladıklarım, ben miyim hatırlayan, çocukluğunu hatırlayan genç miyim, hepsinden bihaber çocuk mu? Hepsinden bir parça, hiçbiri değilim. Ayrıntıların karışıp karışmadığından, bir hatıradan öbürüne sıçrayıp sıçramadıklarından emin olabiliyorum.
Sayfa 102
Reader Follow Recommendations
Ellerinden kayıp gitmiş olduğunu fark ediyorsun bir gün nasılsa elime alırım, şimdilik acelesi yok, beklesin dediklerinin.
Sayfa 101
Gidenler, benden de bir şeyi sessizce sökerek alıp gitmişlerdi; yokluklarının farkındaydım, geride kalan boşluğun da, ama eksilen neydi, nasıl tamamlanırdı, bilmiyordum.
Sayfa 97