Doğu Türkistan’da, Kerkük’te, Myanmar’da, Arakan’da, Filistin’de ve diğer gönül coğrafyalarında vahşice katledilen çocuk, kadın, erkek, genç ve yaşlı için yaptığımız paylaşım ve yardımlaşmalar elbette çok önemli. Fakat yetersiz!
Harekete geçmemiz gerek!
Konfor alanımızı terk etmek, nefisimizle savaşmak ve vicdanî sorumluluğumuzu yerine getirmek için bir şeyler yapmamız lazım!
Bir tarafta çocukların, kadınların, masumların kanları akarken, bir tarafta bizlerin rahat oturmaya ne kadar hakkı var?
Bulunduğumuz her ortamda Çin’in bu gidişle dünyamıza nasıl bir bela olacağını ve kana susamış bir terör rejimi olan İsrail’in durdurulmaz ise gelecek neslimizi nasıl bir katliamın beklediğini anlatalım!
NATO da ki dostlarımızın (ki biz bunlara Avrupa yahûtta ABD diyoruz) aslında maske takmış birer kasap olduğunu bilmeyenlere anlatalım. Bilmek istemeyenlerin gözlerine sokalım.
Çin ve İsrail malı almayalım! Aldırmayalım! Onların zulmüne bir kuruş kazandıran “babamızın dükkanı” dahi olsa kapısından geçmeyelim! Vallahi de açlıktan ölmeyiz.
Ne olur!
Yeter deyin!
Dur deyin!
Fakat alışmayın!
Alıştırmayın!
Yaşanan soykırıma alıştığımız an, sonumuzun bize son surat hızla yaklaştığı ândır!
Belgesel Önerisi: Anadolu Arkeolojisi
Tarihe, kültüre, sanata, mimariye ve en çok da arkeolojiye ilgisi olanlara önermek istiyorum bu belgesel serisini. Alanında uzman arkeolog Ümit Işın'ın hazırlayıp sunduğu Anadolu Arkeolojisi, her hafta pazar günleri saat 18.30'da TRT 2'de yayımlanıyor. Bugüne dek 110 bölüm yayımlandı ve tüm bölümlere TRT İzle uygulamasından ulaşmak
Devlet savunması hiçbir zaman iç siyaset malzemesi haline getirilmemeli
* Bize saldıran Esed değil, Rusya'dır.
* NATO gerek duyulduğunda askerlerimizden ve topraklarımızdan faydalanmak için bizi üye olarak kabul etmiş, bu olayda da net bir şekilde görüldüğü gibi dolayısıyla NATO ve diğer hiçbir ülkeye bel bağlayamayız...
* Böyle zamanlarda birlik ve beraberlik içerisinde hareket etmek gerekir, hesap sormak düzlüğe
gün kutlama
Bayram ve cuma gibi dini günler hariç, insanların uydurduğu günleri kutlamayı hep yapmacık bulmuşumdur;
Doğum günü, evlenme yıldönümü, sevgililer günü, anneler günü, dünya sigarayı bırakma günü, NATO günü, Türkiye istatistik günü, Avrupa günü, uluslararası aile günü, dünya hostesler günü, babalar günü, dünya nüfus günü, dünya barış günü, dünya turizm günü, dünya konut günü, dünya felsefe günü, kadın hakları günü, öğretmenler günü...
Bu tür günlerin hangi mantıkla ilan edildiği ve uygulamada neye hizmet ettiği konusuna şimdilik girmiyorum.
Günü olmayanlar, bizim niçin günümüz yok diye kafaya takmasın; günü olanlar da gereksiz havaya girmesin.
Huzur varsa, bütün günler bizimdir.
Huzur yoksa hiç biri bizim değildir.
Huzurlu günler dilerim.
Türk askeri Suriye'de şehit düşüyor.Rusya gövde gösterisi yaptığı için memnun,ABD Türkiye'yi yeniden yanına çektiği için memnun,NATO en büyük 2.askeri gücü kendisine yeniden muhtaç kaldığı için memnun,Esad memnun, Türkiye ile rakabetteki İran memnun. Yanan bir tek bizim yüreğimiz 😓