Bir şekilde, dünyada bir huzursuzluk baş gösterdi..
Sayfa 83 - Tokyo MangaKitabı okudu
İlk defa nereye gittiğimi bilmesem bile gemide kalmam gerektiğini fark ettim. Ancak bunu fark etmem bir işe yaramadığından sonsuz bir pişmanlık ve korku içerisinde, sessizce siyah dalgaların arasında kayboldum..
Sayfa 69 - Tokyo MangaKitabı okudu
Gittikçe daha da sıkılıyordum. Nihayetinde canımı almaya karar verdim. Bir akşam, etrafta kimsenin olmadığı bir vakit, kararlılıkla denize daldım. Ancak ayağımın güverteden ayrıldığı ve gemiyle bağlantım koptuğu an, hemen canımın kıymetini fark ettim. Kal-bimin derinliklerinden keşke vazgeçseydim, diye düşündüm. Lakin çok geçti..
Sayfa 69 - Tokyo MangaKitabı okudu
Anladım ki üzgün olan yalnızca ben değildim..
Sayfa 68 - Tokyo MangaKitabı okudu
Muhteşem bir özgürlükle kendi iç dünyasına ulaşmış..
Sayfa 58 - Tokyo MangaKitabı okudu
General, kamp ateşinde yüzüme bakarak ölüp ölmeyeceğimi sordu. Bu, o zamanlarda bir alışkanlıktı ve aşağı yukarı tüm tutsaklara sorulan bir şeydi. "Yaşayacağım," diye cevap verince teslim olmak; "Öleceğim," deyince ise boyun eğmemek anlamına geliyordu. Tek kelimeyle "Öleceğim," diye cevapladım..
Sayfa 48 - Tokyo MangaKitabı okudu