...Muhtaç değildi elbet Yaratan, yarattığının kulluğuna. Lakin Yaratan o kadar büyüktü ki Adem'in O'na varmaya kulluktan başka yolu yoktu. Kendisini, ister istemez değil, istekle kulluk eder buldu.
Oysa aşk iyi bir ayrıştırıcıydı.
Kimin özünde ne varsa o çıkardı açığa.
Bir sıkıntının geçeceğine duyulan güven, ona dayanmanın tek çaresiydi.
Böylesi korkunç bir dünyanın bir de cehennemi mi var?
Hayır! Dünya cennet değildi. Düpedüz cehennemdi.
Sarsılmış ruhum dengelerini nerede bulur şimdi?
Kanadı kırık olduğu için yolları yürüyen bir kuş,denizde boğulan bir balık kadar yalnızım.
Sayfa 96Kitabı okuyor
