Şimdi ey bezirgân, suçu suçluya ödetmeli masuma değil. Bu yüzden ben bir isimden ibaret kalsam bile, ölsem bile, kalsam bile, bir isim bile kalmasa benden geriye. Sen o ismi unutma...
Bir parantez vakt-i ömrüm. Ölüm nokta doğum nokta.
İsmimden sual edilse, bilin beni üç nokta.
Sen kendinden şüphe ettiğinde bile ben sana itimat ettim
Sayfa 525
Çünkü insan kelimeleri kadar yaşamıştır.
Sayfa 527 - Timaş Yayınları, 1. BaskıKitabı okudu
"....sordu Adem: Sen misin?
Benim ya ben, dedi Havva. Baştanbaşa sen'im. "
“Yalan değilmiş eskiden her şeyin daha güzel olduğu; bir nostalji sayıklaması değilmiş.”
Sayfa 37Kitabı okudu
