5
Adının çekiciliğine kapılıp, okumaya karar verdiğim ilk Canan Tan kitabıydı. Büyük ihtimalle son kitabı olacaktır.
Nâzım’la başlayan bir hikaye nasıl bu kadar vasat altı ilerler inanılır gibi değil. Sıradanlık ile kötülük arası bir yerde asılı kaldı. İlk gençlik yıllarımda dahi tercih etmeyeceğim yapay bir serüven heveslisi gibiydi yazar. 5 puan
Aşk, belki de hayatımıza bir kere dokunur. Bu dokunuşu ya yakalarız ya da elimizden kaymasına müsade ederiz. Duyguların kişiye özgü olduğunu düşünenlerdenim. Aşk da bana göre kişisel bir duygu. O duyguyu hissetmek ve yaşamaya çalışmak da kişiye özgüdür.
"Şöyle demiştin bir keresinde "Eğer seninle imkansız olmasaydık bir Piraye ve Nazım
YKY’nin 4. baskı olarak yayımladığı Nazım Hikmet’in bütün şiirleri kitabı 2000 sayfayı aşıyor lakin rahatlıkla söyleyebiliriz ki 500 sayfalık sıkıcı bir romandan daha hızlı ilerlemek mümkün. Şiir kitaplarının böyle bir avantajı var. Tabii her şiir, okuyucuya hitap etmeyeceği gibi eh 5 milyon şiir içinden bir tanesi de size hitap etsin yahu!
İlk
İdamlarının 93. yılında!
Haklarında dünya çapında idamlarına karşı kampanyalar başlatılan; kitaplar, oyunlar, müzikaller, şiirler yazılıp, filmler çekilen bu iki anarşist göçmen işçinin suçlulukları hiçbir zaman ispatlanamamıştır!
İdamlarını durdurmak için kampanya bildirgesine Albert Einstein, H. G. Wells, Bertrant Russel, George Bernard Shaw gibi dönemin birçok önemli ismi imza atmıştır!
Howard Fast bu kitabı iyi ki yazmıştır!
Nazım Hikmet iyi ki onlara dair de şiir yazmıştır.
Joan Beaz onlar için sağlam bir marş okumuştur! Hayatları yazılıp, oyunlaştırıldığında oyun müziklerini Georges Moustaki yapmıştır.
Gösteri yürüyüşlerine yüzbinler katılmış; dünya ayağa kalkmıştır. Ancak nafile!Tüm bunlara rağmen idamlar önlenemedi! Yirminci yüzyılın başında yeterli düzeyde İngilizce bilmemek, idam edilmek için yeterli bir sebepti ABD’de! Üstelik göçmen, işçi ve biraz da anarşistseniz.
20. Yüzyılın en çok tartışılacak davalarından biri olacağı, 6 kıtada yankı yatacağı, insanlık tarihinin ilk küresel kitle gösterilerinden birine neden olacağını herkes gibi sanıklardan "anarchist bastards" diye sözeden Amerikan milliyetçisi yargıç da habersizdi şüphesiz.
Amerikalı heykel sanatçısı Gutzon Borglum heykel yaptı! Ve o efsanevi Amerika şiirinde Allen Ginsberg bir yerde şöyle der: America Sacco & Vanzetti must not die!
Yanyanalığın Güzelliği
Türk şiirinin 1923 ve 1940 sonrası döneminde yazılan şiirlerden, şairlerin genel çizgilerini ortaya koyan aşk şiirlerinin bir araya getirildiği antoloji kitabı.
Cemal Süreya İkinci Yeni şiirinin akla getirdiği ilk isim olduğu için sadece yazdıkları değil seçtikleri de çok kıymetli. Özellikle kitaba başlarken okuduğumuz "Sevgilinin Halleri" yazısını çok açıklayıcı ve dolu bulmamın yanı sıra Cemal Süreya'nın şiire ve şairlere bakışını da görmem açısından yol gösterici oldu.
Kitapta kimler yok ki. Ahmed Arif, Edip Cansever, Orhan Veli, İlhan Berk, Attilâ İlhan, Nâzım Hikmet, Yahya Kemal, Necip Fazıl, Turgut Uyar... Niceleri. Şiire yeni başlayacaklar için çok iyi bir seçim olacağını düşünüyorum.
Şiir seven, Türk şiirine bir şekilde bağlanan, sözcükleri sevda için bir araya getirmenin kutsallığına inanan herkesin seveceği, Cemal Süreya'yı sevenlerin ise kütüphanesinde olmasını isteyeceği bir kitaptı. Kendisinin de dediği gibi "Klasik, romantik, patalojik yönsemeler taşıyan aşk şiirleriyle ülkücü, savaşçı şiirler yanyana."
Şiirler sarsın etrafımızı.
Ekleme Notu: Ayrıca kitaptan yapıldığı iddia edilen alıntıların büyük kısmı kitaba ait değil. Üstelik bu sahte alıntıların oranı o kadar fazla ki bu rekoru kıran ikinci bir kitap var mıdır bilmiyorum. Şiire bile hile hurda karışmış. Allah akıl fikir versin.
2018'in ilk aylarıydı "Her cümlesi içimi dağlayacak bir şair tanımak istiyorum!" diye şiir açlığımı susturamadığım zamanlar. Okudum, okudum... Didem Madak okudum, Turgut Uyar, Cemal Süreya, Nazım Hikmet... Özdemir Asaf okudum, severim, Ahmet Telli'yi ondan da çok severim... Hepsi değerli, güzel ama hiçbiri "işte şairimi buldum!" dedirtmedi bana. Sonra ufak bir sahafta en üst raflarda kitaplarını gördüğümde ne içindeki şiirleri ne de arka kapağını okumaya gerek duymadan kendisiyle iyi anlaşacağımızı hissettiğim Şükrü Erbaş ile tanıştım... Nasıl anlatılır bilmiyorum. Okumadan önce "Kitabın üzerinde yazan birkaç kelime Şükrü Erbaş'ı haddinden fazla seveceğimi düşündürüyor bana" demiştim.
Ve yanılmadım.
Gerçekten sevdim.
Hatta gittim, her şiirini, her dizesini Şükrü Erbaş'tan da çok sevdim.
Ben şiir okuma alışkanlığı olmayanların ya da okumayı sevmeyenlerin henüz kendi şairleriyle tanışmadığına inanıyorum. Çok bilinmese de, kimse sevmese de bu dünyadan gelmiş geçmiş (belki de geçecek) bir şair muhakkak bir insana seslenir. Zaten siz şairleri sevmeyi seçmezsiniz, şiirleri sizi seçer.
Ve şiirler asla yalnız kalmaz.
