Ey zavallı vatanım
Neden böyle ağlıyor
Neden midir, çünkü ona
Evlatları bakmıyor
- Bakmaz isem ben sana
Haram olsun Türklük bana
İşte ana gidiyoruz
Vatan için ölmeye
Gidiyorum öleceğim
Dönmeyeceğim geriye
Sisli bir sabahtı henüz
Etrafı bürümüştü bir duman
Uzaktan geldi bir ses ah aman aman!
Sen bu feryad-ı vatanı dinle işit
Dinle de vicdanına öyle hükmet
Vatanın parçalanmış bağrı
Bekliyor senden ümit.
Şu!
Şu da!
Şuradaki de!.
Şuradaki işçilerin hepsi!.
Şunların yarısı!
Şu ateşçinin kendi, kızı, karısı!..
Şu şimendiferci, şu vatman!
Şu patronunu selamlayan ustabaşı değil!..
Ötekisi!..
Şu bol paçaları dalgalı iki gemicinin ikisi!.
Şu iğneden Parmaklarıyla dikiş diken Kadınlar! ..
Şu taşlı yollan çarıklarına dolayan,
Dağlardan dağlara güneşi kovalayan
Köylü ırgat!..
Şu Marks'ın kafası, Lenin'in gözüyle yazan muharrir! ..
Sonra bu şiiri söyleyen şair!..
Bütün bunların şunların onların hepsi .. .
Hepsinin alnında [ .... .. ...... ] tacı!.
Hepsi Aydınlık'çılardan Hepsi Aydınlık'çı!..
Aydın Aydınlık Ay-dın-lık!..
Aydın aydınlığım benim Gökte ay gibi değil!..
Gökte yay gibi gerilen ay gibi aydınlatmıyorum tepeden
Toprakta sınıfların kavgasını!..
Bağlıyım ben:
Çamurlu, kanlı, kara Topraklara!..
Ben o topraktaki kavgadan doğdum,
İçindeyim o kavganın,
İçinden aydınlatıyorurum ben o kavgayı:
Biz görelim,
Onlar kör olsunlar
diye!..
Evet onlar,
Onlar Kof çınarlar gibi karanlıklarda sallanıp yıkılırken,
Onları ben
Ateş aydınlığımın altına koyarak,
Oyarak
Gözbebeklerinin deliğini,
Aydınlatıyorum
Köklerine saplanan baltamızın çeliğini!
Aydın Aydınlık Ay-dın-lık!..