Nazım Hikmet Ran
Nazım Hikmet'in Aziz Hatırasına
Dünya tarihinin belki de en kanlı yüzyılının başında doğdu. Dönemin koşullarına göre oldukça varlıklı ve eğitimli sayılabilecek bir aileden geldi.
“Üç yaşımda Halep’te paşa torunluğu ettim” der Otobiyagrafisinde.
Paşazadeydi aslında burjuva karşıtı olmasına rağmen. Ancak çok kızardı kendisine “Paşazade” diye
"... lokmanın acılığı devam ediyor"
Sevgili Dostlarım, bir 
Fahri Erdinç kitabını daha bitirmiş bulunuyorum. 
Acı Lokma 'da doğumundan, Bulgaristan sınırını geçene kadarki hayat hikayesini öğrenmiştim, 
Kardeş Evi ile de sınırdan geçtikten sonra başlayan hayatını.
Kim mi Fahri Erdinç ? TOPLUMCU GERÇEKÇİ yazarlarımızdan olup, türlü sıkıntılar çektikten sonra can güvenliği tehlikeye girince,
Mavi Gözlü Dev
"Bıraksın peşimizi
kendi yüreğinin kabuğunda yaşayanlar!"
Henüz Vakit Varken Gülüm, Nazım Hikmet Ran'ın seçme şiirlerinden oluşan, isterseniz bir solukta okuyabileceğiniz, isterseniz de zamana yayarak kendinize birkaç şiir molası vererek bitirebileceğiniz bir kitap.
Kitaptaki şiirlerin birçoğu basamaklı dizelerle yazılmış. Dizelerdeki bu hareketliliği
Ceviz Ağacı
Nazım Hikmet, kaçak olduğu ve polisler tarafından arandığı bir dönemde sevgilisi Piraye ile buluşmak ister.
Bu sebeple de güvendiği bir arkadaşı ile haber uçurur Piraye'ye.
Fakat Nazım Hikmet'in bu arkadaşı sanıldığı gibi güvenilir biri değildir.
Öyle ki bu arkadaş polislere"Nazım, Gülhane Parkın'da, en ulu ceviz ağacının altında olacak" diye haber uçurur.
Gelgelelim buluşma günü gelip çatar, Piraye'nin hasreti ile yanıp tutuşan Nazım Hikmet, Gülhane parkına gelir.
Gelir gelmesine de her yer polis kaynamaktadır.
Derken polislere görünmemek için meşhur ceviz ağacına tırmanıverir.
Nazım ağacın tepesindeyken, sevgilisi Piraye ağacın altında belirir ve onu beklemeye başlar.
Polisler ise uzaktan Piraye'yi gözetlemekte, Nazım'ın onun yanına gelmesini beklemektedir.
Bizim şair ne ağaçtan inebilir ne de sesini duyurabilir sevdasına.
Ve çaresiz yanından hiç ayırmadığı kâğıdını ve kalemini çıkarıp o meşhur şiirini yazar.
" Başım köpük köpük bulut içim dışım deniz
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda
Budak budak serham serham ihtiyar bir ceviz
Ne sen bunun farkındasın ne polis farkında
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkın'da
Yapraklarım suda balık gibi kıvıl kıvıl
Yapraklarım ipek mendil gibi tiril tiril
Koparıver gülüm gözlerinin yaşını sil
Yapraklarım ellerimdir yüz bin elim var
Yüz bin elle dokunurum sana İstanbul'a
Yüz bin yürek gibi çarpar çarpar yapraklarım."
Memleket sevgisi ölçen bir aygıt, test yoktur elbet. Orhan Veli diyor ya; "Neler yapmadık şu vatan için; kimimiz öldük, kimimiz nutuk söyledik"...
Ancak Nâzım Hikmet'in kendi deyimiyle memleket sevgisi, hasreti bambaşkadır. Bu sözcük yerine konabilecek başka sözcükler de var. Nâzım, 'memleket'i seçti. Memleket sözcüğü hem bir devlet egemenliği altındaki toprakları hem de orada yaşayan insanları kapsar. Bir başka anlatımla memleket sözcüğü hem bir ülke bütününü hem de ülke içinde insanların yaşadığı yeri içerir.
Sayfa 113Kitabı okudu
Uzak Bir Aşkın Hikayesi..
Sana kavuşursam bu öyle dayanılmaz bir
saadet olur ki !
Belki de artık işte o gün ölürüm.
Sayfa 57
