Nâzım Hikmet RAN 'ın "Henüz Vakit Varken Gülüm" şiir kitabını okuduğunuz zaman hayattaki bir çok şeye şiir yazmış olduğu görüceksiniz.Dili,oldukça anlaşılır.Şiir tekniği bakımından da geleneksel nâzım biçiminin dışına çıkmıştır.Kelimeleri özgür bırakmıştır. Şiirlerinde ahenk mısra sonu yerine bazen de mısra başındadır.Hayatının çoğunu ya hapishanede ya da yurt dışında geçirdiğini şiirlerinde görmek mümkün.Kimi zaman Prag kimi zaman Paris'ten veya parmaklıklar ardından seslenmiştir.Toplumsal duyarlılıkla yazmış olduğu şiirleri de bu kitapta bulmak mümkün.Öleceğini düşünmenin yarattığı duyarlıklar da, memleket özlemi gibi, konulara da yer vermiştir.Şiirlerinin çoğunda 'Fütürizm'etkisini fazlasıyla hissedeceksiniz.Kitaba adını verdiği şiiri sayfa 96 da bulabilirsiniz.
Şimdiden keyifli okumalar...
An itibariyle Nazım Hikmet'i sevdiğim, okumaya devam ettiğim ve fikirlerini desteklediğim için kendime yeniden hak verdim. Dilim vardığınca anlatmaya çalışacağım. Bu bir şiir kitabı. Nazım Hikmet'in şiirlerine bakarsanız göreceğiniz şudur; en basit, en kısa şiirinde dahi memleketine beslediği sevgi, duyduğu hasret yer alır. Bir kadına yazıldığı sanılan aşk şiirini okursunuz, ithaf edilen aslında memleket çıkıverir.
.
Bu şiir kitabı manzum bir hikaye gibiydi. Bir zamanlar Britanya Hindistanı olarak geçen, İngiltere'nin sömürgesi olan Hindistan'daki gençlerin direnişi ve kavgası anlatılıyor. Benerci de onlardan biri. Çok yakın arkadaşı ve yoldaşı Somadeva ile Benerci'nin önderliğinde halk kurtuluşa doğru yol alır. Haksızlığın yeri ve zamanı olduğunu kim söyleyebilir? Dünyanın neresinde, ne zaman olursa olsun bir insana, halka yapılan zulüm, kıyım her daim vahşet değil midir? İnsan yeter ki bunlara sağır ve kör olmasın. Bu eser bana yeniden bunu söyletiyor. Anlatımı o kadar mükemmeldi ki, o kadar içine alıp götürdü ki beni, daha fazla kelimelere dökemem sanırım. Her okuyan bu denli etkilenir mi onu da bilemem. Tek söyleyebileceğim; Nazım Hikmet yazarken yaşadığını bana ve nice vatandaşa yaşatabilmiştir. Bu da kafidir sanıyorum.
272 syf.
·
Not rated
Acı Lokma
Takvimler 1917'yi gösterdiğinde, Manisa Akhisar'da, öğretmen bir baba ile ev kadını bir ananın evladı olarak, savaşların ve yıkımların hat safhada olduğu bir dünyaya gözlerini açar Fahri Erdinç. Henüz iki yaşına bile girmeden, verem illetinden kaybeder anasını. Üvey ana zulmü, hastalıklar, gurbetlik ve yoksulluk çerçevesinde geçirdiği zorlu
Nazım Hikmet' in yıllar önce okuduğum şiir kitabı üzerine karalamıştım aşağıdaki yazıyı. Şimdi Can Dündar ' ın belgesel- kitabını da okuyunca, biraz da gözlerimin tuzlu suyundan olsa gerek; ki daha önce de şiir kitabını okurken tutamamıştım kendimi, hatırladım tekrardan ve yine paylaşmak istedim sizlerle.
Nazım gibi bakmak,
Nazım gibi gülmek,
463 syf.
9/10 puan verdi
Şiire ne kadar muhtacız! Kavgacı şiire...
Kemal Tahir gerçek bir romancı...
Üçlemenin ilk cildinde dili, kurgusu ve gerçekçiliğiyle içine çeken etkileyici bir eserle karşılaştım.
Romanı okurken kaleme alınmadan önce nitelikli bir araştırma, inceleme sürecinden geçildiğini kitabın bu temeller üzerine inşaa edildiğini net bir şekilde fark ediyorsunuz.
Bu kadar akıcı bir dille
"Memleketimden insan manzaraları"
Bizim memleket.
Bizim halk.
Bizim dost.
Bizim düşman.
Nazım Hikmet biziz!
Ben ne okudum böyle bilmiyorum. Roman ama şiir; şiir ama hikaye; hikaye ama gerçek.
Tam bir başyapıt.
Trende başlayan yolculuk hapishane ile bitiyor ve harika bir anlatım.
Ben Nazım'a aşık olacağım ama sevdalısı çok deye tutuyorum kendimi.
Çok sevdim.
(Sesli okuyun aldığınız hazza doyamazsınız.
